وجیهه ظهور پرونده

هدف اصلی پژوهش حاضر، طراحی و تدوین الگوی برنامه درسی با رویکرد آموزش ترکیبی در دوره متوسطه بوده است. برای طراحی این الگو از روش تحقیق آمیخته استفاده شده است. روش تحقیق آمیخته ترکیبی از روش های کمی و کیفی است. این روش نوعا با هدف تایید کردن، بسط و توسعه و یا نوآوری به کار می رود. در واقع هدف از استفاده از روش های تحقیق آمیخته، به کار بردن یکی به جای دیگری نیست. بلکه تقویت نقاط قوت و کاهش دادن یا به حداقل رساندن ضعف های هر دو روش در یک مطالعه است. برای انجام این پژوهش عناصر کلیدی برنامه درسی آموزش ترکیبی با استفاده از مبانی نظری تحقیق و تئوری های یادگیری و ویژگی های عناصر اصلی برنامه درسی (هدف، محتوا، روش های تدریس و ارزشیابی) مشخص گردیده است. در ادامه پرسشنامه ای محقق ساخته در مقیاس لیکرت با ۵ گویه و ۴۰ سوال بسته پاسخ و بازپاسخ، جهت اعتباریابی الگوی طراحی شده پیشنهادی به روش دلفی ، در اختیار ۳۰ نفر از اساتید و متخصصان برنامه درسی و آموزش ترکیبی دانشگاه پیام نور و دانشگاه فردوسی مشهد قرار گرفت. پایایی این پرسشنامه از طریق سنجش ضریب آلفای کرونباخ ارزیابی و مقدار کل آن 0.912 محاسبه گردید. در نهایت بر اساس نتایج بدست آمده و در نظر گرفتن موارد اصلاحی و پیشنهادی اساتید، الگوی نهایی برنامه درسی آموزش ترکیبی در مقطع متوسطه طراحی و مورد تایید قرار گرفت.

هدف از این پژوهش بررسی ارتباط رهبری خدمتگزار و عدالت سازمانی ادراک شده با تعهد به تغییر سازمانی در بین کارکنان آموزش و پرورش کلات می باشد. تحقیق حاضر در دسته پژوهش های توصیفی از نوع همبستگی و از حیث هدف در زمره تحقیقات کاربردی است. جامعه ی آماری این تحقیق کلیه معلمان و مدیران شهرستان کلات می باشند (138 مدیر و 810 معلم) . که 260 آزمودنی طبق جدول مورگان به صورت تصادفی انتخاب شده اند. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد رهبری خدمتگزار، عدالت سازمانی و تعهد به تغییر استفاده شد. روایی پرسشنامه ها با استفاده از روایی محتوا تایید و پایایی آنها با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه شد. داده ها با آزمون های کولموگروف-اسمیرنف، ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری( SEM ) تحلیل شدند. از این پژوهش اینگونه نتیجه می شود که بین رهبری خدمتگزار و عدالت سازمانی ادراک شده رابطه وجود دارد و بین رهبری خدمتگزار و تعهد به تغییر سازمانی رابطه وجود ندارد و بین عدالت سازمانی و تعهد به تغییر سازمانی رابطه معناداری وجود دارد.

هدف از این تحقیق بررسی رابطه رفتار رهبری مدیران و بدبینی سازمانی با در نظر گرفتن نقش تعدیل گر عدالت سازمانی در میان کارکنان آموزش و پرورش بود. این تحقیق یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی با تاکید بر معدلسازی معادلات ساختاری بود. در این تحقیق، جامعه آماری شامل همه کارکنان زن و مرد آموزش و پرورش شهر بن چهارمحال بختیاری بود که نمونه ای به حجم 300 معلم به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. شرکت کنندگان پرسشنامه توصیف رفتار رهبری مدیران، پرسشنامه استاندارد بدبینی سازمانی، و پرسشنامه عدالت سازمانی را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و مدلسازی معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که رفتار رهبری مدیران و مولفه های آن شامل رهبری حمایتی و آمرانه با بدبینی سازمانی ارتباط منفی معناداری داشتند. رفتار رهبری مدیران و مولفه های آن با عدالت سازمانی ارتباط مثبت معنی داری داشتند. عدالت سازمانی و مولفه های آن شامل عدالت توزیعی، عدالت رویه ای و عدالت تعاملی ارتباط منفی معنی داری با بدبینی سازمانی داشتند. هر سه مولفه عدالت سازمانی در ارتباط بین رفتار رهبری مدیران و مولفه آن شامل رهبری حمایتی با بدبینی سازمانی دارای نقش تعدیل گر بودند. مولفه های عدالت سازمانی به غیر از عدالت تعاملی در ارتباط بین رهبری آمرانه و بدبینی سازمانی دارای نقش تعدیل گر بودند. در کل می توان نتیجه گرفت که رفتار رهبری مدیران شامل حمایتی و آمرانه از طریق عدالت سازمانی می تواند منجر به کاهش بدبینی سازمانی در کارکنان آموزش و پرورش گردد.

این پژوهش به منظور تشخیص عوامل مؤثر بر اثربخشی دوره های آموزش کارکنان به اجرا درآمد. هدف اصلی آن بود که از طریق دستیابی به اهداف پژوهش راهکارهایی برای ارتقاء سطح اثربخشی دوره های آموزشی شرکت برق منطقه ای خراسان پیشنهاد شود. به این منظور دیدگاه کارکنان و مدیران درباره 6 عنصر اصلی برنامه های آموزشی یعنی نیاز سنجی، محتوای منابع یادگیری، مربی، روش، شرایط اجرا و ارزشیابی بررسی شد. برای پاسخ به 6 سؤال پژوهش روش پیمایشی برگزیده شد. پرسشنامه محقق ساخته به کمک منابع ارزیابی موجود در شرکت، منابع علمی معتبر و مشورت با صاحب نظران، شامل 26 سؤال بسته پاسخ، طراحی و تأیید اعتبار شد. داده ها از طریق توزیع پرسشنامه میان 220 تن از کارکنان و اجرای مصاحبه های نیمه ساخت یافته با 6 تن از مدیران ارشد جمع آوری شد. یافته ها نشان داد که در بین عناصر اصلی یک دوره آموزشی به ترتیب روش آموزش و شرایط اجرا، اثرگذارتر از نیاز سنجی، محتوای یادگیری، مربی و ارزشیابی هستند. در پایان مقاله، سیاهه ارزشیابی پیش از اجرای برنامه و رهنمودهایی برای مدیران در راستای ارتقاء اثربخشی دوره های آموزشی ارائه شده است.

در عصر اقتصاد مبتنی بر دانش و در پی تغییرات وسیع اقتصادی – اجتماعی، موفقیت سازمان ها به کسب منابع مالی و مادی محدود نمی شود، بلکه منوط به دست یابی به سرمایه های نامشهودی است که به کمک آن ها می توان به برتری رقابتی پایدار رسید. در محیط راهبردی جدید، سازمان هایی پیشرفت خواهند کرد که خود را سازمانی یادگیرنده بدانند که هدفش بهبود مداوم سرمایه فکری است، زیرا سازمانی که قادر به افزایش سرمایه فکری خود نباشد، قادر به بقا نیست. لیکن علی رغم اهمیت فزاینده سرمایه فکری به عنوان منبع حیاتی برتری رقابتی سازمان ها، درک محدودی از آن وجود دارد. این در حالی است که مدیریت سرمایه فکری به مدیران سازمان ها اجازه خلق، پرورش، کنترل و حفظ یک منبع مستحکم مزیت رقابتی را می دهد؛ آن چه که به سادگی به تصرف رقبا در نخواهد. آمد مقاله حاضر چیستی و چگونگی مدیریت سرمایه فکری را در سازمان ها بررسی کرده است.