عارف طغرالجردی

اجرای مسئولیت اجتماعی دیدگاه مثبت و مزیت رقابتی برای شرکت ها ایجاد می کند. آنها به طور مداوم تحت فشار کارکنان، تأمین کنندگان، گروه های جوامع، سازمان های مردم نهاد و دولت برای افزایش مشارکت در اجرای فعالیت های مسئولیت اجتماعی هستند. در همین راستا، شرکت ها فراتر از مسئولیت های اقتصادی و اجتماعی فعالیت می کنند. اما شرکت ها برای اجرای مسئولیت اجتماعی با موانعی روبه رو هستند که پیاده سازی نامناسب و توجه نکردن به این موانع نه تنها برای شرکت ها مزیت رقابتی ایجاد نمی کند بلکه موجب هدر رفتن منابع می شود. از این رو، هدف این پژوهش رتبه بندی و مدل سازی موانع اجرای مسئولیت اجتماعی است. اجرای پژوهش در چهار گام انجام شده است که در گام اول و دوم موانع اجرای مسئولیت اجتماعی با استفاده از مطالعه ادبیات پژوهش شناسایی شد. در گام سوم این موانع با استفاده از روش بهترین- بدترین رتبه بندی شدند که یافته ها نشان می دهد، نبود ارتباط بین ذی نفعان مهم ترین مانع اجرای مسئولیت اجتماعی است و در گام چهارم با استفاده از نقشه شناختی فازی چارچوب موانع اجرای مسئولیت اجتماعی ارائه شد. در نهایت، باتوجه به چارچوب طراحی شده برای موانع اجرای مسئولیت اجتماعی راهبردها تدوین شدند. با بررسی راهبردهای مختلف، نتایج نشان داد که با افزایش تأثیر فرهنگ شرکت سایر عوامل نیز افزایش پیدا می کنند، اما گاه تأثیر پشتیبانی نکردن از مدیریت عالی باعث می شود که رابطه تأثیرگذاری تجزیه و تحلیل هزینه و سود منفی شود.