سحر محمدی مورچگانی

هدف پژوهش حاضر، مقایسه مزاج­های عاطفی- هیجانی در زنان با و بدون اختلال میل/ برانگیختگی جنسی است. این پژوهش توصیفی از نوع علی- مقایسه­ای است. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه زنان مراجعه­کننده به ورزشگاه­های سطح شهر رشت در سال­های 98-1397 بود. نمونه پژوهش شامل 65 زن دارای اختلال میل/ برانگیختگی جنسی و 85 زن بدون اختلال بود که به شکل هدفمند وارد پژوهش شدند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه علاقه و میل جنسی زنان (سیلز و همکاران، 2005)، مصاحبه بالینی براساس ملاک­های DSM-5 ، پرسشنامه ترکیبی مزاج­های عاطفی- هیجانی (لارا و همکاران، 2012) و پرسشنامه سلامت عمومی (گلدبرگ، 1979) استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد که زنان دارای اختلال میل و برانگیختگی جنسی از لحاظ مزاج عاطفی از اضطراب، افسردگی، ادوارخویی، ملالت و تغییرپذیری بیشتر و سرحالی و هیجان­زدگی کم­تر و از لحاظ مزاج­های هیجانی از اراده، مقابله وکنترل کم­تری در مقایسه با گروه بدون اختلال برخوردار هستند. اما بین دو گروه، در بی­تفاوتی، وسواس، تحریک­پذیری، بازداری­زدایی و سرخوشی (مولفه­های مزاج­ عاطفی) و خشم، بازداری و حساسیت (مولفه­های مزاج هیجانی) تفاوتی دیده نشد. بر اساس این یافته­ها می­توان نتیجه گرفت که مزاج­های عاطفی- هیجانی می­تواند در شکل­گیری و تشدید اختلال میل و برانگیختگی جنسی زنان موثر باشد. این یافته­ها می­تواند به بحث در مورد آسیب­شناسی، آموزش و درمان این زنان کمک کند.