نازنین کریمی

معماری همانند دیگر پدیده های فرهنگی، به عنوان نظامی از نشانه ها منبعی برای مطالعات نشانه شناسی به شمار می رود. از آن جایی که اصولاً معماری نه برای برقراری ارتباط بلکه برای آن که کارکردی را عملی سازد به وجود می آید، برای نشانه شناسی موردی خاص و چالش برانگیز به شمار می رود. امبرتو اکو با در نظر گرفتن این مهم، نظریه نشانه شناسی معماری خود را مطرح کرده است. داده های این پژوهش به روش اسنادی گردآوری شده و به شیوه کیفی و تحلیل محتوا مورد بررسی قرار گرفته اند. یافته های پژوهش حاکی از این است که ارتباط میان فرم و کارکرد و دست یابی به لایه های چندگانه ی معنایی در این بنا بر اساس نظریه ی معماری اکو که در آن معانی ضمنی هم راستا با کارکردهای ثانویه قرار می گیرند، قابل تبیین است. بدین ترتیب جستار حاضر سعی دارد در راستای اثبات فرضیه خود مبنی بر تعلق معانی نمادین به کارکردهای ثانویه، از ظرفیت نظریه اکو در پاسخ به چالش میان عناصر ظاهری و باطنی در معماری اسلامی استفاده کرده و چهارچوبی تحلیلی فراتر از دیدگاه های تک وجهی ارائه کند. اهداف پژوهش 1. تبیین معانی نمادین و باطنی مسجد امام اصفهان. 2.ارائه خوانشی نشانه شناختی از معانی نمادین و باطنی مسجد امام اصفهان در پرتو اندیشه های امبرتو اکو. سؤالات پژوهش 1.معانی نمادین و باطنی چه نقشی در معماری مسجد امام اصفهان دارند؟ 2. چگونه می توان خوانشی نشانه شناختی از مسجد امام اصفهان ارائه کرد؟