ندا سادات نورعلی زاده اصل

شرکت ها برای تأمین مالی پروژه های خود نیاز به جذب وجوه دارند که از طریق بازارسرمایه، استقراض، دریافت وام و یا انتشار ا وراق مشارکت انجام می شود. شرکت ها برای جلب سرمایه مورد نیاز خود به ایجاد بدهی می پردازند که بابت دریافت آن قرض دهندگان یا تسهیلات دهندگان باید به شرکت اعتماد داشته و از بازپرداخت وجه خود مطمئن باشند. بنابراین، این امر موجب ایجاد ا نگیزه در مدیران می گردد تا سهامشان را بیشتر از ارزش واقعی قیمت گذاری نمایند، اما از آنجایی که بستانکاران ناظر بر شرکت های قرض گیرنده هستند، می توانند وجود بیش ارزش گذاری را تشخیص دهند و بهره را برای شرکت های بیش ارزش گذاری شده افزایش دهند. با توجه به موارد گفته شده هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه بین بیش ارزش گذاری و هزینه بدهی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. جامعه آماری این پژوهش 92 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 1391 تا 1396 است. به منظور یافتن پاسخ سوالات تحقیق از روش داده های ترکیبی بهره گرفته شده است. همچنین، برای تجزیه و تحلیل داده ها و استخراج نتایج پژوهش، از مدل رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. نتایج به دست آمده از آزمون فرضیه های پژوهش نشان می دهد که بیش ارزش گذاری باعث افزایش هزینه بدهی شرکت می شود، اما عدم تقارن اطلاعاتی این رابطه را تشدید نمی کند.