مرتضی شفیع زاده

امروزه مدیریت بحران جزء جداییناپذیر برنامهریزی شهری معاصر تلقی میشود و از جمله سناریوهای کارآمد برای ساماندهی وضعیت آسیبدیدگان «مکانیابی اسکان اضطراری» است. اسکان اضطراری مرحلهای است که طی آن فرایندهای اجتماعی توانمندسازی و بهبود نوع سکونتگاهها پس از بحران صورت میگیرد. از نظر اجتماعی مسکن اضطراری به معنای نجات آوارگان، کمک به مصدومان و شروع فعالیتهای روزانه پس از بحران است. در این نوع اسکان، فرایندهای اجتماعی توانمندسازی و بهبود نوع سکونتگاهها پس از بحران انجام میگیرد. پژوهش حاضر به دنبال شناسایی اماکن امن جهت اسکان اضطراری شهروندان شهر رشت در هنگام بحران است. رویکرد حاکم بر این پژوهش توصیفی تحلیلی و نوع تحقیق اسنادی و پیمایشی است. براساس دادههای استخراج شده از طرح جامع شهر شهر رشت، معیارهای نزدیکی به کاربری مسکونی، وجود فضای باز، دوری از مناطق دارای مخاطرات طبیعی، دسترسی به شبکههای مناسب و دوری از تاسیسات مخاطره آمیز به عنوان شاخصهای مکان یابی انتخاب شدند. سپس از کارشناسان مسائل شهری خواسته شده اولویتها را مشخص سازند. نتایج نشان داد وجود شبکه دسترسی مناسب دارای بیشترین وزن (0.242) و نزدیک بودن به کاربری مسکونی دارای کمترین وزن (0.110) است. در نهایت مکانهای پیشنهادی جهت اسکان اضطراری در هر یک از مناطق شهر رشت ارائه شد.

هدف از تحقیق حاضر تبیین عملکرد شغلی آتش نشانان شهر رشت بر اساس نقش مدیران، رفتار کاری نوآورانه و تناسب شاغل، شغل و سازمان بوده است. جامعه آماری این تحقیق آتشنشانان شهر رشت به تعداد 315 نفر بودند. به منظور تعیین اندازه حجم نمونه از فرمول کوکران محدود استفاده شد که در نهایت تعداد 152 پرسشنامه به روش نمونهگیری تصادفی ساده توزیع گردید. روش تحقیق حاضر بر اساس هدف از نوع کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات، تحقیقی توصیفی و از نوع همبستگی بوده است. به منظور جمعآوری دادههای آماری از پرسشنامههای استاندارد استفاده گردید که با استفاده از روایی محتوا و آلفای کرونباخ به منظور بررسی پایایی، مورد تایید قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل ارتباط بین متغیرها از نرمافزارهای آماری SPSS21 و PLS3 استفاده گردید. یافتههای تحقیق نشان داد که رفتار کاری نوآورانه شاغل تاثیر مثبتی بر عملکرد شغلی کارکنان آتش نشانان شهرستان رشت دارد. همچنین درک شاغل نسبت به تناسب شاغل-شغل با رفتار کاری نوآورانه آتش نشانان شهرستان رشت رابطه دارد، درحالی که درک شاغل نسبت به تناسب شاغل-سازمان با رفتار کاری نوآورانه کارکنان آتش نشانان شهرستان رشت رابطهای ندارد. نتایج نشان داد که ارتباطی بین نقش مدیران و رفتار کاری نوآورانه کارکنان آتش نشانان وجود ندارد. در نهایت، نتایج مشخص نمود که اعتماد به نوآوری نقش میانجیگیری در هیچ یک از روابط بین متغیرها ایفا نکرده است.