عصمت نصیری

زمینه و هدف: سبک زندگی بسیار مهم و دارای ابعاد گسترده ی فردی، خانوادگی و اجتماعی است. عوامل متعددی در شکل دهی به سبک زندگی نقش دارد. پژوهش حاضر باهدف بررسی مرور متون مرتبط با نقش و اثر خدادوستی در سبک زندگی از دیدگاه اسلامی انجام شده است . مواد و روش ها: این تحقیق مطالعه ای تحلیلی است که با تکیه بر منابع کتابخانه ای انجام شده است. در این مطالعه مروری، نخست با مراجعه به فرهنگ لغات واژه های حب، محبت، سبک، سیره و طریقه تعریف گردید؛ سپس با مراجعه به قرآن کریم و دیگر منابع معتبر روایی و تفسیری، مفاهیم مرتبط با موضوع، در آیات و روایات بررسی و استخراج گردید و ازنظر امکان انطباق با موضوع تحقیق، مورد تأمّل، استناد، توصیف و تحلیل قرار گرفت . یافته ها: خدادوستی، فکر و اندیشه و نگرش انسان را تغییر می دهد و انسان را از درون متحوّل می کند. اولین دستاورد این تحوّل درونی تأثیر در رفتار دوستدار خدا است. ازآن پس ملاک رفتار چنین فردی با دیگران فقط رضا و خشنودی خدا است. چون خدا جامع همه ی کمالات و خوبی ها است و چیزی جز خوبی برای بنده اش نمی پسندد، به تبع آن دوستدار او نیز جز رفتاری که موردپسند خدا است، انجام نمی دهد. تغییر رفتار حاصل از خدادوستی به ابعاد مختلف اعتقادی، فردی، خانوادگی و اجتماعی زندگی انسان تسرّی می یابد . نتیجه گیری: به نظر می رسد، حلقه ی مفقوده ای که در ارتباطات انسان ها با خود، خانواده و جامعه، مورد بی توجهی قرارگرفته است، آثار خدادوستی در سبک زندگی انسان ها است. خدادوستی تکیه گاهی وثیق و دارای قابلیت تکوینی برای ایجاد برترین و سالم ترین سبک زندگی برای انسان است .