مرضیه میرشکار

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی نقش رضایت از زندگی در پیش بینی خشم در محیط مدرسه بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری عبارت بود از کلیه دانش آموزان مقطعمتوسطه دوره اول شهرستان سراوان به تعداد 7054 نفر، که از میان آن ها 248 نفر به روش تصادفی خوشه ای انتخاب به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گردیدند. ابزار های گردآوری داده ها عبارت بودند از پرسشنامه رضایت از زندگی دینر و همکاران (1985)، و پرسشنامه چندبعدی خشم مربوط به مدرسه اسمیت، فورلانگ و بیتز (1998). پایایی پرسش نامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 81/0 و 79/0 محاسبه شد. از ضریب همبستگی پیرسون، و رگرسیون خطی جهت آزمون فرضیات پژوهش استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین رضایت از زندگی و خشم مربوط به محیط مدرسه رابطه معکوس و معنادار وجود دارد، و رضایت از زندگی می تواند خشم در محیط مدرسه دانش آموزان را پیش بینی کند.