انسیه چهرازی

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش ساختار روابط والد-کودک و افسردگی در پیش بینی شدت وسواس فکری-عملی نوجوانان مبتلا به وسواس فکری عملی استان اردبیل بود. روش کار: طرح پژوهش حاضر توصیفی و از نوع طرح همبستگی و پیش بینی بود. نمونه شامل 84 نوجوانان مبتلا به وسواس فکری-عملی مراجعه کننده به کلیلینک های استان اردبیل در سال 1394 بود که توسط متخصص بالینی و بر اساس ملاک های DSM-5 تشخیص اول وسواس گرفته بودند. شرکت کنندگان همراه با والدین خود ابزارهای (پرسشنامه ساختار روابط والد-کودک، پرسشنامه وسواس فکری عملی کودکان ییل براون-گزارش والدین، پرسشنامه افسردگی کودکان) را تکمیل کردند. داده های پژوهش توسط شاخص های آمار توصیفی، تحلیل همبستگی پیرسون، ضریب تفکیکی، رگرسیون چند متغیره و با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد بین توانایی تشخیص وسواس فکری-عملی توسط والدین و سرپرستان و رضایت از والد بودن، جهت گیری وظایف و نقشها، تمایلات اجتماعی و افسردگی نوجوانان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همین طور افسردگی نوجوانان نیز تنها با حمایت اجتماعی والدین رابطه منفی و معنی دار و با توانایی تشخیص علائم و شدت وسواس نوجوانان توسط والدین رابطهمثبت و معنی داری داشت. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که ساختار روابط والد –فرزند و افسردگی نوجوانان می تواند می تواند به طور متوسطی در تبیین شدت وسواس نوجوانان توسط والدین نقش داشته باشد. پس اصلاح ساختار روابط می تواند عامل موثری در بهزیستی باشد.