فرشته السادات سیدحسنی

پرخاشگری از جمله پدیده های نابهنجار دوره نوجوانی است که از شیوع قابل توجهی برخوردار است از این رو این پدیده به عنوان یک موضوع مهم در مطالعات روان شناسی و جامعه شناسی قرارگرفته است. بروز رفتار پرخاشگری در نوجوانان، همچون دیگر رفتارهای نابهنجار در این سنین، تاثیر بسزایی از مادران و شیوه های تربیتی و ارتباطی آنها می پذیرد. از این رو این پژوهش با هدف پیش بینی پرخاشگری بر پایه خشم مادران و ویژگیهای شخصیتی دختران پایه نهم شهر یزد صورت گرفت. پژوهش حاضر یک مطالعه همبستگی بوده و جامعه موردمطالعه کلیه دانش آموزان دختر پایه نهم شهر یزد بودند که بدین منظور 177 دانش آموز با بهره گیری از روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. خشم مادران با استفاده از پرسشنامه خشم اسپیلبرگر(1988) سنجیده شده و نمونه موردنظر پرسشنامه پرخاشگری باس و پری(1992) و پرسش نامه پنج عامل شخصیت((neo-ffi-rکاستا و مک کری(1992) را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از روش های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون در نرم افزار spss23 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل داده ها نشان داد پرخاشگری نوجوانان با خشم مادران در سطح معناداری(01/0>p) رابطه مثبت و معنادار دارد در حالی که رابطه معناداری بین پرخاشگری نوجوانان و ویژگیهای شخصیتی آنان مشاهده نشد. باتوجه به این یافته ها می توان نتیجه گرفت که کنترل خشم مادران می تواند با کاهش پرخاشگری نوجوانان همراه باشد.