مهناز کارگر

مقاله حاضر به دنبال بررسی رابطه و تأثیر ساختار سازمانی بر ظرفیت جذب دانش با میانجیگری انرژی سازمانی در اداره آموزش و پرورش شهرستان آستارا در سال 1399 است. جامعه آماری این پژوهش را تمامی کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان آستارا به تعداد 950 نفر تشکیل می دهد که نمونه ای متناسب با جامعه آماری پژوهش به تعداد 274 نفر و به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده و پژوهش به روش همبستگی انجام شده است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد بوده که بعد از برآورد اعتبار و پایایی در بین پاسخگویان توزیع گردید. بعد از جمع آوری پرسشنامه ها با استفاده از ضرایب آماری متناسب با نوع متغیرها (تکنیک تحلیل ساختارهای عاملی و تحلیل مسیر و به کمک نرم افزار لیزرل به منظور بررسی فرضیه های تحقیق و به منظور بررسی میانجیگری انرژی سازمانی، از روش رگرسیون سلسله مراتبی به کمک نرم افزار اس.پی.اس.اس) محاسبه و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دهنده این موضوع است که ساختار سازمانی بر ظرفیت جذب دانش با میانجیگری انرژی سازمانی تأثیر دارد. زیرا تجزیه و تحلیل آماری بین این دو نشان دهنده معنی داری مسیر مابین دو متغیر برابر0.49 می باشد و چون این مقدار بزرگتر از 0.3 می باشد، از این رو مورد تأیید قرار می گیرد. از طرفی چون عدد معنی داری بدست آمده مثبت می باشد این اثر مستقیم می باشد.

چکیده پژوهش حاضر به منظور ارائه مدل جهت ایجاد شرکت های دانش بنیان در دانشگاه ها انجام گرفته است. روش پژوهش از نوع کیفی و کمی بود. جامعه آماری در بخش کیفی شامل رؤسا، معاونین، رؤسای دانشکده ها،مدیران گروه و در بخش کمی اعضای هیات علمی می باشد. در بخش کیفی تعداد 13 نفر در فرآیند مصاحبه و در بخش کمی با حجم جامعه آماری 869 نفر، با استفاده از فرمول کوکران، 267 نفر به عنوان نمونه آماری مشارکت داشتند. ابزار جمع آوری اطلاعات مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته بود. نتایج پژوهش در بخش کیفی بیانگر آن بود که در ایجاد شرکت های دانش بنیان در واحد دانشگاه ها، 4 عامل اصلی و 120 مؤلفه تاثیر دارند. یافته ها نشان داد که در بین عوامل فردی، مؤلفه خلاقیت و نوآوری فرد 0/77، در عوامل مدیریتی، مؤلفه حمایت مدیران دانشگاه از افراد مؤسس شرکت های دانش بنیان در دانشگاه ها 0/81، در عوامل سازمانی، مؤلفه انطباق ایجاد شرکت های دانش بنیان با توجه به نیاز های منطقه و رشته های موجود ب0/81، در عوامل محیطی، مؤلفه برنامه ریزی تجاری مناسب جهت تبدیل ایده به محصول توسط دولت 0/84 از کل واریانس ها را تبیین و سایر متغیرها نیز به ترتیب در درجات بعدی اهمیت قرار گرفتند. همچنین مدل نهایی پژوهش، با شاخص های برازش و ضرایب استاندارد مورد تائید قرار گرفت. بیشترین ضریب تأثیر مربوط به عامل مدیریتی با0/89 و کمترین ضریب تأثیر مربوط به عامل فردی با0/72 بود.