امیرحسین یاوری

زمینه و هدف: در سال های اخیر جوامع انسانی با ظهور پدیده نوینی با عنوان شبکه های اجتماعی مواجه شده اند که یکی از پیامدهای ظهورشان، فراهم شدن زمینه حرکت های جمعی و ایجاد بحران های اجتماعی است. این پژوهش با هدف تبیین نقش شبکه های اجتماعی مجازی در ایجاد بحران های اجتماعی انجام شده است. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی است. جامعه آماری پژوهش را مدیران و کارشناسان فضای مجازی جامعه اطلاعاتی شهر تهران تشکیل داده اند که به روش نمونه گیری تصادفی تعداد 106 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب و مورد پرسش قرار گرفته اند. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه روا و پایا (آلفای کرونباخ 73/87) استفاده شده و برای تحلیل داده ها آزمون تحلیل رگرسیون مورد استفاده قرار گرفته است. یافته ها و نتایج: پژوهش نشان داد که شبکه های اجتماعی مجازی در ایجاد بحران های اجتماعی نقش مستقیم و قابل توجهی دارند و به موازات توسعه این شبکه ها، در ایجاد بحران های اجتماعی و گسترش شرایط بحرانی در جامعه نقش بیشتری خواهند داشت. در این راستا برنامه ریزی برای مدیریت این شبکه ها به ویژه برای پلیس ضروری است

زمینه و هدف: با توجه به سیاست پلیسی اطلاعات محور، پس از تشخیص مشکلات حوزه ورود دستگاه های خودپرداز و تلفن همراه به کشور، مجرمان کلاهبرداری تلفنی با برآوردهای اطلاعاتی شناسایی می شوند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش پلیس اطلاعات محور در جرم یابی کلاهبرداری تلفنی به شیوه کارت به کارت نگارش شده است. روش: جامعه پژوهش، افسران آگاهی و قضات دادسرا و وکلا، به تعداد 80 نفر بوده که به صورت تمام شمار انتخاب شده اند. جمع آوری اطلاعات به دو صورت اسناد و کتابخانه ای در بخش نظری و تجزیه و تحلیل داده ها پرسش نامه از آزمون t یک نمونه ای و نرم افزار 22 SPSS استفاده شئه است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش و ماهیت توصیفی-تحلیلی از نوع پیمایشی است. یافته ها: بکارگیری هدفمند بانک های اطلاعاتی،اجرای دقیق آموزش های ارائه شده به مامورین پلیس، تعامل بیشتر با مراجع قضایی و ایجاد بانک های اطلاعاتی جدیدِ موردنیاز توسط پلیس اطلاعات محور، در جرم یابی این جرم نقش دارند. نتیجه گیری: بر طبق یافته های تحقیق، فرضیات مطرح در پژوهش اثبات و در جرم یابی این جرم تأثیرگذار و مفید هستند. ایجاد سامانه ای جامع و متشکل از بانک های اطلاعاتیِ پلیس های تخصصی با امکان دسترسی توسط پلیس آگاهی، فتا و پیشگیری در سراسر کشور جهت به اشتراک گذاشتن و مشاهده اطلاعات پرونده های متشکله کلاهبرداری تلفنی، از جمله پیشنهاداتی در راستای جرم یابی این جرم هستند.    

این تحقیق به منظور بررسی عملکرد نیروی انتظامی در ارتباط با اجرای طرح ارتقای امنیت اجتماعی(مبارزه با اراذل واوباش) از دیدگاه مردم شهرستان کرج با روش تحقیق توصیفی-تحلیلی-پیمایشی با نظرسنجی از 004 نفر از مردم، از بین زنان و مردان بالای 81 سال به صورت نمونه گیری تصادفی ساده و با روش جمع آوری اطلاعات از طریق استفاده از ابزار پرسشنامه با حجم جامعه آماری 000/004 نفر در سال 6831 در شهرستان کرج انجام شده است. مهم ترین اهداف این تحقیق آشنایی با دیدگاه مردم در ارزیابی عملکرد پلیس در اجرای طرح ارتقای امنیت اجتماعی از قبیل افزایش ضریب احساس امنیت مردم، رضایتمندی، همکاری و مشارکت مردم و چگونگی تبلیغات و اطلاع رسانی پلیس به شهروندان و شناخت اقشارمختلف حامی می باشد. نتیجه تحقیق این است که طرح ارتقای امنیت اجتماعی احساس امنیت مردم را افزایش داده و رضایتمندی و همکاری و مشارکت مردم را به دنبال داشته و پلیس نیز در اطلاع رسانی به شهروندان موفق بوده است.

هدف: مقاله حاضر با هدف سنجش سطح بلوغ مدیریت دانش در ستاد مبارزه با مواد مخدر جهت استقرار نظام مدیریت دانش تهیه شده است. روش: روش پژوهش آمیخته یعنی کمی (توصیفی- پیمایشی) و کیفی (دلفی) بود. جامعه آماری در بخش کمی کلیه ذینفعان مبارزه با مواد مخدر شامل مدیران، کارکنان و کارشناسان مبارزه با مواد مخدر دستگاه های عضو ستاد و سازمان های غیردولتی است که بیش از 4000 نفر برآورد می گردد. تعداد نمونه آماری 384 نفر می باشد و روش انتخاب نمونه تصادفی طبقه ای است. در بخش کیفی جامعه آماری شامل 35 نفر از خبرگان حوزه مبارزه با مواد مخدر بودند. برای گردآوری داده های تحقیق در مرحله تحقیقات کیفی، از روش دلفی و در مرحله تحقیقات کمی، از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. یافته ها: نتایج به دست آمده از تحقیق نشان داد، ستاد مبارزه با مواد مخدر در ارزیابی 6 سطح سنجش سطح بلوغ مدیریت دانش، در بعد فناوری بالاتر از سطح میانگین بوده و از وضعیت نسبتا بهتری در مقایسه با سایر ابعاد برخوردار است و در بعد منابع انسانی، علیرغم اهمیت آن به عنوان یک بعد کلیدی در آمادگی استقرار مدیریت دانش در سازمان، در پایین ترین سطح قرار دارد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده و بر اساس مدل ارزیابی سطح بلوغ مدیریت دانش، ستاد مبارزه با مواد مخدر، در ارزیابی شاخص های سنجش سطح بلوغ، این ستاد در سطح دوم ارزیابی (سطح آغازین) قرار می گیرد.

زمینه و هدف : اعتیاد به مواد مخدر یکی از مهم ترین اشکال انحرافات اجتماعی و یک پدیده چند علتی است که ضرورت دارد از ابعاد و زوایای مختلفی به آن نگریسته شود؛ منویات مقام معظم رهبری (مدظله العالی)، به عنوان شخصیتی که اشراف کلی به امور جامعه دارند و نظرات علمی ایشان در تمام عرصه های مختلف، مؤثر می باشد، مرجع پژوهش قرار گرفته است. تحقیق حاضر به دنبال پاسخ گویی به این سؤال است که از دیدگاه معظم له، علل گسترش اعتیاد به مواد مخدر در سطح جامعه چیست و چه آثاری دارد؟ روش: این تحقیق، کیفی و از نوع توصیفی - تبیینی است. جامعه مورد مطالعه، کلیه اسناد، منابع مکتوب و سخنرانی های معظم له از سال ۱۳6۸ تاکنون (1400)، موجود در سایت و نرم افزار حدیث ولایت به صورت تمام شمار مورد مطالعه و روش جمع آوری داده ها به صورت اسنادی - کتابخانه ای و تکنیک تجزیه و تحلیل داده ها تحلیل محتوای کیفی است. شاخص های احصاء شده به تأیید نخبگان و خبرگان رسیده و با تکنیک دلفی اولویت بندی شده است. یافته ها: مبتنی بر بیانات معظم له، گسترش اعتیاد در سطح جامعه از علل بیرونی (اقدامات و تبلیغات دشمنان) و درونی (نقش حکومت پهلوی، فقر و بیکاری، ضعف ایمان، سودآوری و مقابله نادرست) ناشی می شود و آثار آن در سطوح مختلف فردی، اجتماعی، اقتصادی و امنیتی بروز می نماید. نتیجه گیری: عوامل فقر و بیکاری، سودآوری و اقدام دشمنان به ترتیب در گسترش اعتیاد بیشترین تأثیر را داشته و آثار آن بر اساس اولویت بیشتر در ابعاد اجتماعی، فردی و امنیتی نمودار می شود.

زمینه و هدف: جرم یابی دارای قواعدی است که بسترهای کشف جرائم را در یک نظام ساختارمند اطلاعات محور محقق می سازد که این مهم منوط به بهره گیری صحیح از پایه های اطلاعاتی جرم یابی است؛ لذا پژوهش حاضر با هدف شناسایی چالش های پلیس اطلاعات محور در جرم یابی سرقت اماکن ناشی از سفرهای مجرمانه انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت داده ها کیفی است که با استفاده از روش تحلیل مضمون داده های آن تحلیل شده است. جامعه آماری، کارآگاهان و متخصصان جرم یابی بودند که با رویکرد هدفمند ملاکی و براساس اصل اشباع نظری تعداد 14 نفر از آنها به عنوان مشارکت کننده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها مصاحبه نیمه سازمان یافته بود که برای تعیین پایایی و روایی آن از چهار ملاک اعتبارپذیری، انتقال پذیری، تائیدپذیری و قابلیت اطمینان استفاده شد. یافته ها: چالش های پلیس اطلاعات محور در جرم یابی سرقت های ناشی از سفرهای مجرمانه شامل 67 مضمون پایه ای، 9 مضمون سازمان دهنده و 2 مضمون فراگیر است. براین اساس، اولین مضمون فراگیر یعنی چالش های برون سازمانی شامل چهار مضمون سازمان دهنده و چالش های درون سازمانی نیز شامل پنج مضمون سازمان دهنده است که در متن مقاله به آنها پرداخته شده است. نتیجه گیری: در همه جوامع، جرایم و اطلاعات دارای ارتباط نزدیکی با یکدیگر هستند و از منظر صاحبنظران علم جرم یابی یکی از مهمترین مسائل در طراحی نامناسب فرایند کشف جرایم نداشتن اطلاعات مطلوب و کافی است. بنابراین یک سیستم اطلاعاتی مفید و به دور از چالش های درون و برون سازمانی برای موفقیت در هر پرونده پلیسی، مهم و حیاتی است.

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی درمان تلفیقی پذیرش و تعهد با طرحواره درمانی بر احساس تنهایی و حل مساله اجتماعی افراد دارای اختلال سوگ طولانی مدت بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه افرادی بود که طبق معیارهای DSM 5-TR، اختلال سوگ طولانی مدت را تجربه می کردند و طی فراخوان در سال ۱۴۰۱ به کلینیک پذیرش و تعهد تهران مراجعه کردند. از جامعه مذکور، تعداد ۲۰ نفر از افرادی دارای ملاک های ورود به پژوهش، به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۰ نفره گمارش شدند. گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه ۱۲۰ دقیقه ای و هفته ای یک بار، تحت مداخله درمان تلفیقی پذیرش و تعهد با طرحواره درمانی قرار گرفتند. گروه گواه تا پایان جلسات هیچ مداخله ای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های احساس تنهایی (UCLA) راسل و کوترونا (۱۹۸۰) و حل مساله اجتماعی (SPSI-R) دزوریلا و نزو (۱۹۹۰) بود. به منظور تحلیل داده ها، از تحلیل کوورایانس چند متغیری استفاده شد. یافته ها نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون بین میانگین پس آزمون احساس تنهایی و حل مساله اجتماعی در دو گروه آزمایش و گواه در سطح ۰۵/۰>P تفاوت معناداری وجود دارد. از این یافته ها می توان نتیجه گرفت که این درمان، می تواند یک شیوه کارآمد برای کار با افراد دارای اختلال سوگ طولانی مدت باشد.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی معنادرمانی بر افسردگی، اضطراب و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان در بیمارستان بزرگ نفت اهواز بوده است که بدین منظور، نمونه اولیه مشتمل بر 60 بیمار با روش نمونه گیری در دسترس و با استفاده از همتاسازی و در نظر گرفتن کلیه متغیرهای مورد نظر در پژوهش انتخاب و در نهایت تعداد 30 بیماری که در اضطراب و افسردگی یک انحراف معیار بالاتر از میانگین بودند، برگزیده و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. ابزار مورد کاربرد در این پژوهش پرسشنامه های اضطراب عمومی (ANQ)، افسردگی بک  (BDI)و کیفیت زندگی بیماران سرطانی (QLQ – C30) بود. هر دو گروه پرسشنامه های پژوهش را به عنوان پیش آزمون تکمیل کردند. تعداد 10 جلسه ی معنادرمانی روی گروه آزمایش اجرا شد در حالی که در همین زمان گروه کنترل هیچگونه مداخله ای دریافت نکردند. پس از پایان جلسات درمانی، داده های حاصل از پژوهش با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته های پژوهش بیانگر کاهش معنی دار میانگین نمرات اضطراب و افسردگی و افزایش معنی دار میانگین نمرات کیفیت زندگی گروه آزمایش به نسبت گروه کنترل بود که در این صورت می توان بیان داشت که معنادرمانی گروهی باعث کاهش اضطراب و افسردگی و افزایش کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان می شود.

به منظور افزایش توانمندی کارکنان، پژوهش به شناسایی و مشخص کردن میزان اثرگذاری و اولویت بندی عوامل مؤثر بر توانمندسازی کارکنان انتظامی در مقابله با مواد مخدر پرداخته است. پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و ازنظر نوع، توصیفی- پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان شاغل در ستاد پلیس مبارزه با مواد مخدر و مبادی نظارتی ناجا است که بر اساس فرمول کوکران در مجموع 60 نفر به عنوان حجم نمونه و به روش تصادفی ساده انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بوده که از مطالعه کتابخانه ای، بررسی سوابق پرونده ها و نظریه های مرتبط، تنظیم گردیده و داد هها از طریق آزمونهای تی تک نمونه ای و رتبه ای فریدمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. روایی تحقیق با گرفتن نظر استادان و اجرای پری تست و پایایی تحقیق با استفاده از آلفای کرونباخ ) 915/ 0 ( تعیین گردید. مطابق یافته های تحقیق، الگوی معادلات ساختاری تحت عنوان عوامل مؤثر بر توانمندی کارکنان در مقابله با قاچاق مواد مخدر با سه متغیر معنادار بوده که عبارت است از: بعد عوامل فردی؛ بعد عوامل سازمانی و بعد عوامل برون سازمانی که از بین این سه بعد، بعد عوامل فردی با 87/70؛ بعد عوامل سازمانی با 18/ 87 و بعد عوامل برون سازمانی با 76/ 86 به ترتیب بیشترین تا کمترین بار عاملی را داشت؛ ضمناً خروجی شاخصهای برازش الگوی معادلات ساختاری بیش از 90/ 0 نشان می دهد که این الگو از برازش قابل قبولی برخوردار است. نتایج تحقیق نشان داد که عوامل سه گانه فردی، درون سازمانی و برون سازمانی به ترتیب و به میزان قابل قبولی بر توانمندسازی کارکنان مؤثر است.

مقدمه: قاعدگی رخدادی حائز اهمیت و آغازگر تولید مثل در زندگی زنان می باشد، اما برخی زنان از اختلال سیکل قاعدگی در رنج هستند. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر رفتاردرمانی شناختی بر علایم سندرم پیش از قاعدگی و اختلال ملال پیش از قاعدگی انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون_پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه پژوهش کلیه زنان مراجعه کننده به کلینیک های زنان و زایمان شهر همدان در سال 1401 بودند، که از میان آنان 40 نفر با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در 4 گروه 10 نفره (دو گروه آزمایش و دو گروه گواه) جایگزین شدند. آزمودنی ها با پرسشنامه غربال گری علایم قبل از قاعدگی (PSST) مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه های آزمایش طی 8 جلسه 60 دقیقه ای به صورت هفتگی در مداخلات رفتاردرمانی شناختی شرکت کردند اما گرو ه های گواه هیچ مداخله ای دریافت نکردند. یک ماه و نیم بعد مرحله پیگیری انجام گرفت. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-24 و آزمون تحلیل کوواریانس تک متغییری استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد رفتاردرمانی شناختی در کاهش علایم سندرم پیش از قاعدگی در مرحله پس آزمون (33/8=F ،01/0P<) و در مرحله پیگیری (05/28=F ،000/0P<) موثر بود. همچنین این درمان در کاهش علایم اختلال ملال پیش از قاعدگی در مرحله پس آزمون (36/9= F،007/0P<) و در مرحله پیگیری (97/21=F ،000/0P<) موثر واقع شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج، رفتاردرمانی شناختی در کاهش علایم اختلالات قاعدگی موثر بود و تاثیرات آن به مدت یک ماه و نیم پس از مداخله ماندگار بود. لذا پیشنهاد می شود که از رفتاردرمانی شناختی به عنوان یک ابزار مؤثر در راستای ارتقا سلامت جامعه، در تدوین برنامه های درمانی، ارائه برنامه های آموزشی بهداشت زنان، و بهبود سلامت روان زنان با اختلالات قاعدگی استفاده گردد.

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی گروه درمانی و دوره ی آموزشی با رویکرد تلفیقی پذیرش و تعهد با طرحواره درمانی بر تکانشگری و ذهنیت های طرحواره ای افراد دارای اختلال شخصیت مرزی انجام شد. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بود. جامعه آماری شامل تمامی مراجعه کنندگانِ یک مرکز خدمات روان شناختی در پاییز و زمستان ۱۴۰۲ از طریق فراخوان به تعداد ۳۵۷ نفر بودند و به روش نمونه گیری هدفمند تعداد ۴۵ نفر با تشخیص اختلال شخصیت مرزی طی مصاحبه بالینی غربالگری شدند. به دلیل انصراف برخی داوطلبین، داده های ۳۶ نفر در ۳ گروه ۱۲ نفری تحلیل شد. گروه های آزمایشی ۱۰ جلسه مداخله دریافت کردند. ابزارهای سنجش شامل مقیاس تکانشگری بارت (BIS-11) و پرسشنامه ذهنیت های طرحواره ای (SMQ) بود. تحلیل داده ها با کوورایانس چند متغیری انجام شد. نتایج نشان داد در ذهنیت والد پرتوقع، گروه درمانی اثربخش بود (0.05>P) اما دوره ی آموزشی اثربخشی نداشت (0.05<P). در متغیرهای ذهنیت کودک عصبانی، محافظ بی تفاوت، بزرگسال سالم و رفتارهای تکانه ای، هر دو روش اثربخش بودند (0.05>P) و اثربخشی روش ها تفاوت معناداری نداشت (0.05<P). در متغیر های ذهنیت کودک آسیب دیده، کودک تکانه ای، کودک شاد و والد تنبیه گر، هر دو روش اثربخش بودند (0.05>P) اما گروه درمانی تأثیر بیشتری داشت. از این یافته ها می توان نتیجه گرفت که گروه درمانی و دوره آموزشی با رویکرد تلفیقی پذیرش و تعهد و طرحواره درمانی برای افراد دارای اختلال شخصیت مرزی مفید است، اما گروه درمانی مزایای بیشتری برای این افراد دارد.