مقایسه تاثیر توجه درونی و توجه بیرونی بر یادگیری حفظ تعادل پویا(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
رخساره بادامی
| مدرک تحصیلی: دانشیار رفتار حرکتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران |
| پست الکترونیکی: Rokhsareh.badam@gmail.com |
مطالب
فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱ تا ۲۰ مورد از کل ۴۰ مورد.
تاثیر تمرینات پایه ژیمناستیک بر مهارت های حرکتی کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات پایه ژیمناستیک بر مهارت های حرکتی کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم بود. جامعه آماری این پژوهش را 45 کودک اوتیسم 4 تا 12 سال تحت درمان در مرکز اوتیسم اصفهان تشکیل می دادند که 37 نفر از آن ها معیار ورود به مطالعه را داشتند. از این تعداد، با استفاده از روش تصادفی 24 نفر انتخاب و به صورت همگن و مساوی بر اساس پیش آزمون مهارت حرکتی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. برای ارزیابی مهارت های حرکتی کودکان، از ابزار اندازه گیری مجموعه آزمون های ارزیابی حرکتی برای کودکان استفاده شد. در ابتدا از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد. سپس گروه تجربی تحت تاثیر تمرینات پایه ژیمناستیک قرار گرفتند. تمرینات به مدت 24 هفته طی 2 روز در هفته در جلسات 45 دقیقه ای برای کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم اجرا شد. سپس از هر دو گروه، پس آزمون به عمل آمد. برای مقایسه گروه ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. تفاوت دو گروه در مهارت های توپی، مهارت های تعادلی و مجموع مهارت های حرکتی معنادار بود؛ اما در خرده مقیاس چالاکی دستی، تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد. با توجه به نتایج می توان اظهار کرد تمرینات پایه ژیمناستیک می تواند باعث بهبود مهارت های حرکتی کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم -شود.
تأثیر بازی سایه بر مهارت های حرکتی بنیادی کودکان پیش دبستانی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر ده هفته بازی سایه بر مهارت های حرکتی بنیادی کودکان پیش دبستانی بود. تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل است و شرکت کنندگان در تحقیق 28 دختر و پسر شش ساله بودند که به صورت در دسترس از بین کودکان مراجعه کننده به یکی از مراکز پیش دبستانی انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (5 دختر و 9 پسر) و کنترل (5 دختر و 9 پسر) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت ده هفته (3 جلسه 45 دقیقه ای) برنامه بازی سایه را اجرا کردند و گروه کنترل تنها به فعالیت های معمول دوره پیش دبستانی پرداختند. پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از «مجموعه آزمون های ارزیابی حرکت کودکان» به عمل آمد. این آزمون دارای سه خرده آزمون مهارت های چالاکی دستی، مهارت های توپی و مهارت های تعادلی است. تجزیه وتحلیل آماری با استفاده از تحلیل کوواریانس (05/0α=) انجام گرفت. نتایج نشان داد ده هفته بازی سایه بر خرده آزمون مهارت های چالاکی دستی، مهارت های تعادلی و همچنین نمره کل مهارت های بنیادی اثر معنا داری داشت، اما اثر بازی سایه بر مهارت های توپی معنا دار نبود. یافته های این پژوهش مبین آن است که بازی سایه ممکن است موجب بهبود مهارت های حرکتی بنیادی کودکان پیش دبستانی شود.
روایی و پایایی مجموعه آزمون های ارزیابی حرکت کودکان (M-ABC) در کودکان شش ساله شهر اصفهان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از این تحقیق، تعیین روایی و پایایی آزمون M-ABC برای کودکان شش ساله شهر اصفهان بود. بدین منظور 306 کودک در این تحقیق شرکت کردند. پایایی بین آزمونگرها با دو آزمونگر روی 50 کودک، پایایی آزمون – بازآزمون با فاصله یک هفته بین دو آزمون و روی 30 کودک به دست آمد. از طریق تحلیل عامل اکتشافی و تأییدی، روایی سازه ارزیابی شد. پایایی بین ارزیاب ها با میانگین ضریب همبستگی درون طبقه ای 98/0، عالی بود. میانگین ضریب همبستگی درون طبقه ای برای آزمون – بازآزمون، 77/0 به دست آمد. در این جامعه، سه عاملی بودن ساختار آزمون، همچنین درستی تخصیص مهارت ها به عامل های چالاکی دستی، مهارت های توپی و تعادل تأیید شد. بر پایة یافته ها از آزمون M-ABC می توان برای ارزیابی مهارت های بنیادی کودکان شش ساله شهر اصفهان استفاده کرد.
تأثیر شاخص توده بدن بر اجرای مهارت های بنیادی کودکان شش ساله شهر اصفهان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از مطالعه حاضر، تعیین تأثیر سطوح مختلف شاخص توده بدن (BMI) بر اجرای مهارت های بنیادی کودکان شش ساله شهر اصفهان بود. بدین منظور، مهارت های بنیادی کودکان بسیار لاغر (19 نفر)، دارای وزن نرمال (19 نفر)، و دچار اضافه وزن (19 نفر) که از نظر جنس و وضعیت اجتماعی – اقتصادی همتاسازی شده بودند، با استفاده از مجموعه آزمون های ارزیابی حرکت کودکان (M-ABC) سنجیده شد. از هشت آیتم آزمونM-ABC، دو گروه وزن نرمال و اضافه وزن، تنها در آیتم حفظ تعادل روی پای ترجیحی، و دو گروه وزن نرمال و بسیار لاغر، تنها در آیتم راه رفتن پاشنه بلند با یکدیگر تفاوت داشتند. اما، مهم این بود که میزان اختلال هماهنگی حرکتی کل که از مجموع نمره های استاندارد آیتم ها به دست می آید، در کودکان بسیار لاغر و دارای اضافه وزن، بیشتر از کودکان وزن نرمال بود.
رابطة عملکرد خانواده با استحکام ذهنی در ورزشکاران پارالمپیکی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از انجام پژوهش حاضر، مطالعة ارتباط بین عملکرد خانواده با استحکام ذهنی در ورزشکاران پارالمپیکی بود. این پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است. نمونة آماری پژوهش حاضر را 50 نفر از ورزشکاران پارالمپیکی بازی های 2012 لندن تشکیل دادند. برای اندازه گیری داده ها از دو پرسش نامة استحکام ذهنی گلبی و شیرد، و پرسش نامة 45 عاملی عملکرد خانواده استفاده شد. نتایج نشان داد رابطة مثبت و معناداری بین عملکرد خانواده و استحکام ذهنی ورزشکاران پارالمپیکی وجود دارد. همچنین هر سه بعد عملکرد خانواده، متغیر های پیش بینی کنندة معناداری در تعیین استحکام ذهنی بودند. یافته های این پژوهش، اهمیت عملکرد خانواده را در شکل گیری استحکام ذهنی مشخص نمود.
نقش حمایت اجتماعی در فرایند اکتساب خبرگی ورزشکاران سطوح ملی و بین المللی(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش حمایت خانواده، مربی و دوستان در رسیدن به خبرگی ورزشکاران سطوح ملی و بین المللی بوده است. بدین منظور 119 ورزشکار مدال آور در سطح ملی و بین المللی از رشته های مختلف ورزشی به صورت در دسترس انتخاب شدند. با استفاده از پرسشنامه تاریخچه تکاملی ورزشکاران هوپ وود (2013)، میزان حمایت عاطفی و مالی و همینطور میزان حمایت مربی بالاتر از سطح متوسط ارزیابی شد. اما میزان حمایت خواهر و برادر و همینطور حمایت دوستان در سطح متوسط بود. یافته های این مطالعه مهر تأییدی بر نقش مهم حمایت والدین و مربی در فرآیند اکتساب خبرگی در ورزش است.
تأثیر تمرین با محرک های بینایی بر زمان واکنش انتخابی تکواندوکاران مرد(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر یک دوره تمرین با محرک های بینایی بر زمان واکنش انتخابی تکواندوکاران مرد می باشد. این پژوهش از نوع مطالعات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون و گروه کنترل بود و جامعه آماری آن را تکواندوکاران مرد 10 تا 16 سال که در نیمه اول سال (1392) به سه باشگاه در شهر اصفهان مراجعه کرده و دارای کمربند قرمز بودند تشکیل دادند که از این تعداد، 30 نفر (16/2 ± 2/13) به صورت در دسترس انتخاب شدند و به شکل تصادفی به دو گروه تجربی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم گردیدند. گروه تجربی، تمرین با محرک های بینایی و گروه کنترل، تمرینات رایج تکواندو را به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه 45 دقیقه انجام دادند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش ، دستگاه دوره بی پاسخی روان شناختی و زمان واکنش مدل 9010 بود که به منظور سنجش زمان واکنش انتخابی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون استفاده گردید. همچنین، پس از جمع آوری داده ها از روش آماری تحلیل کوواریانس (0.05 =α) استفاده شد. یافته ها نشان می دهد که هشت هفته تمرین با محرک های بینایی، تأثیر معناداری بر کاهش زمان واکنش انتخابی پای راست و چپ در ضربات دولیوچاگی، آپ دولیوچاگی و باندال چاگی گروه تجربی (P=0.001) دارد؛ بنابراین، این احتمال وجود دارد که تمرین با محرک های بینایی، روش تمرینی سودمندی برای بهبود زمان واکنش انتخابی در تکواندوکاران باشد.
رابطه حمایت اجتماعی دبیران تربیت بدنی و انگیزش پیشرفت دانش آموزان در فعالیت های ورزشی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
چکیده هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه حمایت اجتماعی دبیران تربیت بدنی و انگیزش پیشرفت دانش آموزان در فعالیت های ورزشی است. این پژوهش از نوع همبستگی است و به روش پیمایشی انجام گرفته است. نمونه آماری این پژوهش را 296 نفر از دانش آموزان دختر و پسر پایه های دوم و سوم مقطع متوسطه شهرستان عنبرآباد تشکیل می دادند. برای اندازه گیری داده ها از دو پرسش نامه استفاده شد؛ پرسش نامه مقیاس رفتار بین فردی پلیتر و همکاران، برای سنجش حمایت اجتماعی مربی، و پرسش نامه ورزش گرایی گیل و دیتر، برای سنجش انگیزش پیشرفت، که روایی صوری و پایایی هر دو پرسش نامه در ایران تأیید شده است. یافته ها نشان داد که بین حمایت اجتماعی دبیران تربیت بدنی و انگیزش پیشرفت ورزشی دانش آموزان همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین مؤلفه های حمایت اجتماعی، یعنی استقلال، شایستگی و حمایت ارتباطی، پیش بینی کننده های معناداری در تعیین انگیزش پیشرفت ورزشی بودند.
ساخت، سنجش روایی، پایایی، و هنجاریابی پرسش نامه انگیزش شرکت سالمندان در فعالیت بدنی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر سنجش روایی، پایایی، و هنجاریابی پرسش نامه انگیزش شرکت سالمندان در فعالیت بدنی است که پژوهشگر آن را بر اساس مدل اجتماعی- بوم شناختی ساخته و انگیزش شرکت کنندگان را در سه سطح درون- فردی، بین فردی، و اجتماعی می سنجد. جامعه آماری این پژوهش را همه سالمندان زن و مرد دارای فعالیت بدنی و ورزشی با رده سنی 60 سال و بالاتر شهر اصفهان تشکیل می دادند. روایی صوری و محتوایی این ابزار را شش نفر از متخصصان مربوط تایید کردند. روایی سازه پرسش نامه با استفاده از تحلیل عامل اکتشافی و پایایی با استفاده از دو روش آلفای کرونباخ و آزمون- آزمون مجدد (ضریب ثبات) بررسی شد. در این جامعه، سه عامل در ساختار پرسش نامه تأیید شد. میزان آلفای کرونباخ برای سه عامل انگیزش درون فردی، بین فردی و اجتماعی به ترتیب 75/0، 70/0 و 76/0 و برای کل مقیاس 81/0 به دست آمد. همچنین ضریب ثبات 94/0 برآورد شد. یافته ها نشان داد که پرسش نامه مورد نظر روایی و پایایی قابل قبولی دارد.
مقایسة نگرش دانشجویان روان شناسی ورزشی با دیگر گرایش های روان شناسی نسبت به رشتة تحصیلی خود(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسة نگرش دانشجویان روان شناسی ورزشی با دیگر گرایش های روان شناسی نسبت به رشتة تحصیلی خود بود. نمونة آماری این پژوهش را 154 دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی ورزشی، روان شناسی عمومی، و روان شناسی صنعتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان اصفهان تشکیل می دادند. ابزار پژوهش، پرسش نامة پژوهشگر ساخته بود. این پرسش نامه، دارای دو بخش ویژگی های جمعیت شناختی، و نگرش نسبت به رشتة تحصیلی بود. روایی محتوایی این ابزار، توسط 8 نفر از متخصصان گروه روان شناسی و تربیت بدنی احراز گردید. ضریب پایایی این پرسش نامه، 8/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون تحلیل واریانس تک عاملی، آزمون تعقیبی شفه، و تی مستقل استفاده شد. یافته ها نشان داد که نگرش نسبت به رشتة تحصیلی در دانشجویان روان شناسی ورزش، منفی تر از نگرش دانشجویان روان شناسی عمومی است. نگرش نسبت به رشتة تحصیلی در دانشجویان ترم های بالاتر، و دانشجویان با رشته های مرتبط، منفی تر از نگرش دانشجویان ترم های پایین تر، و دانشجویان با رشته های غیر مرتبط بود.
مقایسة فرایند اکتساب خبرگی صخره نوردان جوان سطوح مختلف رقابتی بر مبنای مدل تکاملی مشارکت ورزشی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، مقایسة فرایند اکتساب خبرگی در صخره نوردان مدال آور استانی و کشوری بود. بدین منظور، 50 مدال آور صخره نورد (23 مدال آور در سطح استان و 27 مدال آور در سطح کشور) به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب شدند و با استفاده از پرسش نامة " تاریخچة تکاملی ورزشکاران هوپ وود " ، تاریخچة تمرینی ورزشکاران بررسی شد. داده های به دست آمده با آزمون های تحلیل کوواریانس، تی مستقل و ضریب فی تحلیل گردید. برمبنای نتایج، بین دو گروه به لحاظ سن شروع تمرین صخره نوردی تفاوت معناداری مشاهده نمی شود. همچنین، حدود 16 درصد از مدال آوران کشوری و 24 درصد از مدال آوران استانی تک ورزشی می باشند. میزان تمرین سنجیدة صخره نوردی در مدال آوران کشوری بالاتر از مدال آوران استانی است. علاوه براین، مدال آوران کشوری در ردة سنی 16 سال به بالا مهارت های روانی را بیش تر از مدال آوران استانی تمرین کرده اند؛ اما بین دو گروه در متوسط ساعات پرداختن به تمرین بدنسازی تفاوت معناداری مشاهده نمی شود. به طورکلی، این نتایج اطلاعات ارزنده ای را درمورد فرایند اکتساب خبرگی صخره نوردان و انواع فعالیت هایی که در کسب عملکرد ماهرانه آن ها مؤثر بوده است را فراهم می کند که این اطلاعات می تواند به مسئولان برای برنامه ریزی های آموزشی و به والدین برای قراردادن فرزندان خود در مسیر بهتر ورزشی یاری رساند.
توصیف سابقة مشارکت در فعالیت های بدنی و ورزشی خانواده ورزشکاران نخبه(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، توصیف سابقة شرکت در فعالیت بدنی و ورزشی اعضای خانوادة ورزشکاران نخبه بوده است. بدین منظور 119 ورزشکار در سطح ملی و بین الملل از رشته های مختلف ورزشی به صورت در دسترس انتخاب شدند. از پرسشنامه تعدیل شده خانواده هوپ وود (2013) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. در این پرسشنامه میزان شرکت پدر، مادر، خواهر و برادر ورزشکاران در فعالیت های تناسب اندام، تفریحی و مسابقه ای در دو سطح ""هرگز شرکت نکرده ام"" و ""شرکت کرده ام"" سنجیده شد. بر اساس یافته ها، بیش از نیمی از پدران و مادران سابقة شرکت در فعالیت های تناسب اندام و تفریحی را داشتند اما درصد کمتری از آن ها به فعالیت های مسابقه ای پرداخته بودند. همین طور، فراوانی شرکت خواهران و برادران در فعایت های تناسب اندام 3/65 %، در فعالیت های تفریحی 1/83 % و در فعالیت های مسابقه ای 1/56 % بوده است. بر این اساس، بیش از نیمی از بستگان ورزشکاران سابقة شرکت در فعالیت های بدنی را داشته اند.
اثر ورزش در آب بر خشنودی از نیازهای روانی پایه، انگیزش درونی و علاقه به تداوم مشارکت ورزشی زنان چاق: مطالعة نظریة خودمختاری(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف مطالعة حاضر، مقایسة اثر دو شیوة تمرین در آب بر شاخص تودة بدنی، خشنودی از نیازهای روانی پایه، انگیزش درونی و علاقه به تداوم مشارکت ورزشی زنان چاق بود. 24 نفر از زنان چاق با دامنة سنی 30-25 سال و شاخص تودة بدنی بالاتر از 30 به صورت دردسترس انتخاب و با آرایش تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. هر دو گروه، به مدت دوازده هفته در کلاس های تمرین در آب شرکت کردند. در برنامة تمرینیِ گروه تجربی، نیازهای روانی پایه مدنظر قرار گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس حاکی از برتری گروه تجربی در خشنودی از نیازهای روانی پایه و علاقه به تداوم مشارکت ورزشی بود اما در میزان انگیزش درونی و کاهش شاخص تودة بدن تفاوتی بین دو گروه مشاهده نشد. بنابراین، مدنظر قراردادن نیازهای روانی پایه برای افزایش علاقه به تداوم مشارکت ورزشی پیشنهاد می شود.
اثر دست برتری و نوع تمرین (آشکار و پنهان) بر دقت و زمان عکس العمل متوالی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف این تحقیق، بررسی اثر دست برتر و دو روش تمرین آشکار و پنهان بر یادگیری توالی حرکتی بود. به این منظور، 60 دختر 17-14 ساله با توجه به دست برتر با آرایش تصادفی در چهار گروه راست دست-تمرین آشکار، راست دست-تمرین پنهان، چپ دست- تمرین آشکار، چپ دست- تمرین پنهان قرار گرفتند. تکلیف شرکت کنندگان، دقت و زمان عکس العمل متوالی بود. مرحلة اکتساب شامل اجرای هشتصد کوشش تمرینی بود. ﮔﺮوه های تمرین آشکار، از ﺗﺮﺗیﺐ ظهور محرک ها آگاهی داشتند، اما به ﮔﺮوه های تمرین پنهان، این آگاهی داده نشد. روز بعد از مرحلة اکتساب، آزمون یادداری و انتقال گرفته شد. آنالیز واریانس چندراهه نشان داد که صرف نظر از دست برتر، تمرین پنهان بر یادگیری زمان عکس العمل در هر سه مرحلة اکتساب، یادداری و انتقال مؤثرتر از تمرین آشکار بود. مقایسة افراد راست دست و چپ دست، صرف نظر از نوع تمرین در دقت پاسخ مرحلة اکتساب معنادار بود و چپ دست ها بادقت تر بودند. اثر متقابل دست برتر و نوع تمرین بر زمان واکنش و دقت پاسخ معنادار نبود .بدین مفهوم که افراد راست دست و چپ دست در تمرین آشکار و همین طور، تمرین پنهان تفاوت معناداری با یکدیگر نداشتند.
مقایسه اثر یک دوره تمرینات ادراکی- حرکتی در دو محیط رقابتی و غیررقابتی بر خودکارآمدی و رفتار سازشی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف: هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر یک دوره تمرینات ادراکی- حرکتی در دو محیط رقابتی و غیررقابتی بر رفتار سازشی و خودکارآمدی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر بوده است. روش: پژوهش حاضر، نیمه تجربی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون است. جامعه آماری این پژوهش را 36 دانش آموز کم توان ذهنی آموزش پذیر 9-12 ساله مدرسه کودکان استثنایی شهرستان بروجن تشکیل می دادند. 28 دانش آموز (13 دختر و 15پسر) به صورت در دسترس و هدفمند از جامعه مورد نظر انتخاب شدند و به روش همتاسازی در دو گروه تمرین در محیط رقابتی و تمرین در محیط غیررقابتی قرار گرفتند. هر دو گروه به مدت 8 هفته به تمرینات ادراکی-حرکتی پرداختند. گروه تمرین در محیط رقابتی در محیط رقابتی و گروه تمرین در محیط غیررقابتی در محیط غیررقابتی تمرین کردند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر، پرسش نامه خودکارآمدی ویلر و لد و پرسش نامه رفتارسازشی واینلند بود که به صورت پیش آزمون و پس آزمون توسط والدین تکمیل شد. داده ها با استفاده از آزمون کواریانس تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تمرینات ادراکی حرکتی صرف نظر از محیط تمرینی اثر معناداری بر بهبود رفتار سازشی و افزایش خودکارآمدی داشته است. همین طور، تمرین در محیط رقابتی نسبت به محیط غیررقابتی باعث بهبود بیشتری در رفتار سازشی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر شده است، اما در خودکارآمدی تفاوتی بین دو گروه مشاهده نشد. نتیجه گیری: جو انگیزشی محیط می تواند بر رفتار سازشی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر تأثیر داشته باشد.
مقایسة فرایند اکتساب خبرگی در کشتی گیران مدال آور جهانی و کشوری(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، مقایسة فرایند اکتساب خبرگی در کشتی گیرانِ مدال آور کشوری و جهانی بود. بدین منظور، 40 مدال آور کشوری و جهانی به صورت دردسترس و هدفمند انتخاب شدند. با روش مصاحبة گذشته نگر، سن شروع و میزان تمرینات کشتی، تمرینات آمادگی جسمانی و آمادگی روانی کشتی گیران ثبت شد. داده های با آزمون تی مستقل تحلیل شد. بین دوگروه به لحاظ سن شروع تمرین کشتی تفاوت معناداری مشاهده نشد. میزان تمرین هدفمند مدال آوران جهانی و کشوری در مرحلة نمونه گیری (6-12 سال) و تخصصی شدن تفاوتی با یکدیگر نداشت و تنها تفاوت به میزان تمرین هدفمند کشتی در مرحلة سرمایه گذاری مربوط می شد. هیچ کدام از مدال آوران کشوری و جهانی قبل از شانزده سالگی مهارت های روانی را تمرین نکرده بودند و تنها 20 درصد کشتی گیران بعد از سن شانزده سالگی به تمرین مهارت های روانی پرداخته بودند. یافته های این مطالعه می تواند برای برنامه ریزان ورزشی، مربیان و والدین، آموزنده باشد و مثمر ثمر واقع شود.