زیبا جلالی ناپینی

به سربردن در شرایط پناهندگی به معنی یافتن راه های جدیدی است برای گذران زندگی، راه هایی که با شیوه های معمول نوین شده توسط تاریخ و فرهنگ تفاوت پیدا می کنند. این مقاله به ارزیابی راه هایی می پردازد که زنان افغانی پناهنده برای زندگی در ایران به آن متوسل شدند و نشان می دهد که چگونه این تجارب منجر به کسب خودآگاهی نزد این زنان شده است.