محبوبه نظام آبادی

اهداف: آموزگاران غالباً در مورد یادگیری مبتنی بر وب (WBL) به­عنوان ماهیتی منفرد یا گروهی از فعالیت­های مشابه با اثرات همگون صحبت می کنند. این مرور سیستماتیک، ناهمگونی بزرگی در میان نتایج مطالعات فردی نشان می دهد. 266 مطالعه در مورد مقایسه مداخله WBL با فعالیت های آموزشی دیگر شناسایی شدند. هدف این مطالعه، شرح گوناگونی در شکل­ها، روش های آموزشی و قالب­های ارایه مطلب در WBL بود. نتیجه­گیری: تقریباً در همه دوره­ها (89%) از متن نوشتاری و در 55%، از چندرسان­ها استفاده شده بود. در مجموع، 32% ارتباطات برخط توسط پست الکترونیک، مباحثه سلسله­وار یا کنفرانس ویدیویی و 9%، اجزای همزمان بود. 24% آمیزه­ای از آموزش­های مبتنی بر وب و غیرمبتنی بر رایانه بودند. 77% دوره­های مبتنی بر وب، روش های آموزشی را (به غیر از متن به­تنهایی) برای ارتقای فرآیند یادگیری به­کار گرفتند. روش های آموزشی رایج­تر (هرکدام تقریباً در 50% دوره­ها مورد استفاده قرار گرفتند)، نمونه­های بیمار، سئوالات خودارزیابی و بازخورد بودند. آموزگاران و محققان نمی­توانند با WBL به عنوان ماهیت منفرد برخورد کنند. روش های آموزشی و شکل­های بسیار متفاوتی برای آموزش­دهندگان­ِ WBL در دسترس است. محققان باید در مورد این­که چه موقع از طرح­های ویژه WBL استفاده کنند و چگونه آنها را به­طور موثر مورد استفاده قرار دهند، مطالعه کنند.

مقدمه: وضعیت آموزش اخلاق پزشکی در ایران هرچند که دارای نقاط قوت فراوانی است و تلاش­های زیادی در این باب به­عمل آمده است، اما ظاهراً متناسب با نیاز فرهنگی و بومی و انتظاری که حاصل از افزایش توجه به مقوله اخلاق و رشد و افزایش مسایل اخلاقی است، نیست. مراجع رسمی آموزش پزشکی در این زمینه مطلبی بیان نکرده اند و مدل مشخصی برای آموزش اخلاق پزشکی در ایران وجود ندارد یا قابل شناسایی نیست؛ که ارایه پراکنده مباحث اخلاق پزشکی در برنامه درسی آموزش پزشکی گواهی بر این مدعی است. در این مقاله به استناد تحقیقات انجام­شده در خصوص نواقص موجود در برنامه درسی اخلاق پزشکی و استدلال­های عقلانی مبنی بر این­که نمی­توان مستقل از مبانی و اصول اعتقادی، فرهنگی و ارزشی جامعه الگوی برنامه درسی ارایه کرد، به اثبات ضرورت طراحی الگوی برنامه درسی و نحوه طراحی آن پرداخته شده است. نتیجه گیری: الگوی مباحث اخلاق پزشکی، انگاره، طرح و نقشه ای برای این درس ارایه می­دهد و در واقع، چارچوب، قلمرو و مقتضیات آن را مشخص و شفاف می­سازد. این الگو، راهنمای تدوین برنامه­های درسی اخلاق پزشکی است و مانع غفلت از عناصر و مولفه­های کلیدی در آموزش اخلاق پزشکی می­شود. صاحب­نظران این حوزه معترفند که در برنامه­های درسی اخلاق پزشکی، به صلاحیت­ها و توانایی­های اخلاقی توجه کافی نمی­شود و وضعیت کنونی به نحوی نیست که بتوان از فارغ­التحصیلان انتظار رعایت کامل مسایل اخلاقی را داشت .