عدالت و مهرورزی در قرآن
حوزه های تخصصی:
دریافت مقاله
آرشیو
چکیده
متن
یکی از اصول و ارزشهای عالی انسانی که در تاریخ مورد توجه انسانها بوده، اصل عدالت است. به گواهی قرآن مجید، فلسفه بهشت انبیاء نیز در این راستا قرار داشته است.
معنای لغوی عدالت: از دیدگاه راغب اصفهانی، عدالت کلمهای است که در معنای مساوات بهکار رفته است و از نظر قیومی، عدالت یعنی میانهروی در امور که نقطه مقابل آن جور یا ستم قراردارد... و عدالت صفتی است که مراعات نمودن آن باعث دوری از کارهایی میشود که به مروت و جوانمردی آسیب میرساند. هر دو، قسط را به معنای عدالت گرفتهاند.
اقسام عدالت: 1. عدل الاهی یا دادگری پروردگار؛ عدالت یکی از صفات ثبوتیه الاهی بوده که مورد اتفاق همه مسلمانان است. 2. عدالت فردی و اخلاقی؛ مرحله عالی تقوای یک فرد مسلمان و به اصطلاح ملکه راسفرای در نفس اوست که سبب التزام به دستورات شرع انور و رعایت حلال و حرام الاهی است. 3. عدالت اجتماعی؛ عدالت در این معنا به مفهوم وضعیت نظامهای اجتماعی، حقوقی، سیاسی و اقتصادی عادلانه برای تأمین بهترین روش زندگی برای بشر است.
عدالت اجتماعی در اسلام: اسلام تنها مکتب الاهی داعیهدار عدالت حقیقی برای بشریت، نظاماتی ارائه میکند که در فلسفه، اهداف، پایهها و برنامههایش تفاوت اساسی با مکاتب وصفی بشری دارد. در نظام عادلانه الاهی: 1. حاکمیت و مالکیت مطلق از آن خداست؛ 2. حاکمیت و مالکیت انسانها اعتباری و نوعی امانتداری برای پیمودن مسیر رشد و تکامل است؛ 3. همه انسانها صرف نظر از نژاد، زبان، رنگ و قومیت با هم برابر هستند و کرامت انسانی پایه و اساس همه قانونگذاریهاست؛ 4. محبت و مهرورزی به انسانها و خدمت به خلق خدا نوعی عبادت و در مسیر دوستی پروردگار است؛ 5 . خداوند متعال در عرصه تشیع و قانونگذاری نظامهای مختلف سیاسی اقتصادی، اجتماعی حقوقی، تربیتی و فضایی متناسب با ساختار وجودی فرد و جامعه انسانی وضع نمود و در این نظام قانونگذاری که خداوند متعال است، عادل میباشد. قوانین بر پایه عدالت تشریع گردیده، مجریان قانون باید در چارچوب عدالت حرکت کنند؛ 6. در مکتب اسلام همه مواهب طبیعی و ثروتهای خدایی برای همه انسانها خلق شده تا بر اساس نیاز تحت نظارت ولی امر امت بین انسانها توزیع گردد؛ 7. در مکتب سیاسی اسلام تساوی انسانها، نظام امامت، و بیعت، اساس اداره جامعه است؛ 8. پایه و اساس همه نظامهای اسلامی، تقوا و عبودیت حضرت حق بوده که ضامن حرکت انسان در مسیر مقررات شرعی است؛ 9. از جمله مهمترین ابزارهای رسیدن به این حالت روزه و رمضان، مهرورزی به انسانها و برنامه کامل تربیتی برای حرکت انسان در مسیر رشد معنوی انسان، کنترل غرایز سرکش و تقویت جنبههای ایمانی میباشد. پس میتوان گفت، نظام اسلامی جامع، هدایت کننده کل روابط انسانی به سوی تعادل و تکامل همه جانبه بر پایههای اعتقاد به مکتب توحید و عدل، تقوای فردی و اجتماعی و اخوت و مهرورزی میباشد.
معنای لغوی عدالت: از دیدگاه راغب اصفهانی، عدالت کلمهای است که در معنای مساوات بهکار رفته است و از نظر قیومی، عدالت یعنی میانهروی در امور که نقطه مقابل آن جور یا ستم قراردارد... و عدالت صفتی است که مراعات نمودن آن باعث دوری از کارهایی میشود که به مروت و جوانمردی آسیب میرساند. هر دو، قسط را به معنای عدالت گرفتهاند.
اقسام عدالت: 1. عدل الاهی یا دادگری پروردگار؛ عدالت یکی از صفات ثبوتیه الاهی بوده که مورد اتفاق همه مسلمانان است. 2. عدالت فردی و اخلاقی؛ مرحله عالی تقوای یک فرد مسلمان و به اصطلاح ملکه راسفرای در نفس اوست که سبب التزام به دستورات شرع انور و رعایت حلال و حرام الاهی است. 3. عدالت اجتماعی؛ عدالت در این معنا به مفهوم وضعیت نظامهای اجتماعی، حقوقی، سیاسی و اقتصادی عادلانه برای تأمین بهترین روش زندگی برای بشر است.
عدالت اجتماعی در اسلام: اسلام تنها مکتب الاهی داعیهدار عدالت حقیقی برای بشریت، نظاماتی ارائه میکند که در فلسفه، اهداف، پایهها و برنامههایش تفاوت اساسی با مکاتب وصفی بشری دارد. در نظام عادلانه الاهی: 1. حاکمیت و مالکیت مطلق از آن خداست؛ 2. حاکمیت و مالکیت انسانها اعتباری و نوعی امانتداری برای پیمودن مسیر رشد و تکامل است؛ 3. همه انسانها صرف نظر از نژاد، زبان، رنگ و قومیت با هم برابر هستند و کرامت انسانی پایه و اساس همه قانونگذاریهاست؛ 4. محبت و مهرورزی به انسانها و خدمت به خلق خدا نوعی عبادت و در مسیر دوستی پروردگار است؛ 5 . خداوند متعال در عرصه تشیع و قانونگذاری نظامهای مختلف سیاسی اقتصادی، اجتماعی حقوقی، تربیتی و فضایی متناسب با ساختار وجودی فرد و جامعه انسانی وضع نمود و در این نظام قانونگذاری که خداوند متعال است، عادل میباشد. قوانین بر پایه عدالت تشریع گردیده، مجریان قانون باید در چارچوب عدالت حرکت کنند؛ 6. در مکتب اسلام همه مواهب طبیعی و ثروتهای خدایی برای همه انسانها خلق شده تا بر اساس نیاز تحت نظارت ولی امر امت بین انسانها توزیع گردد؛ 7. در مکتب سیاسی اسلام تساوی انسانها، نظام امامت، و بیعت، اساس اداره جامعه است؛ 8. پایه و اساس همه نظامهای اسلامی، تقوا و عبودیت حضرت حق بوده که ضامن حرکت انسان در مسیر مقررات شرعی است؛ 9. از جمله مهمترین ابزارهای رسیدن به این حالت روزه و رمضان، مهرورزی به انسانها و برنامه کامل تربیتی برای حرکت انسان در مسیر رشد معنوی انسان، کنترل غرایز سرکش و تقویت جنبههای ایمانی میباشد. پس میتوان گفت، نظام اسلامی جامع، هدایت کننده کل روابط انسانی به سوی تعادل و تکامل همه جانبه بر پایههای اعتقاد به مکتب توحید و عدل، تقوای فردی و اجتماعی و اخوت و مهرورزی میباشد.