مبانی فقهی – حقوقی سلب مالکیت توسط دولت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
انسان نسبت به آنچه بدست می آورد حس مالکانه داشته و خواهان آن است که قوانین و مقررات در جهت تضمین و صحه نهاندن بر آن تصویب و اجرا شوند. ولی آنچه را که امروزه مشاهده می کنیم تثبیت قوانین و مقررات محدود کننده و گاهی سلب کننده حق مالکیت می باشد. در این مقاله سعی شده است با بررسی منابع فقهی و حقوقی به این هدف دست یابیم؛ که آیا مجموعه دولت (و زیر مجموعه های آن)می توانند چنین حقی را از مردم سلب نمایند؟ این مقاله که با روش توصیفی –تحلیلی انجام شده به این دستاورد نائل شده است که انسان نسبت به اموال، املاک و دارایی های خود حق مالکیت دارد و دین مبین اسلام نیز به آن صحه نهاده و بر آن تأکید نموده است ولی این به معنای مالکیت مطلق او نیست بلکه بنا به شرایط و مقتضای و مصالح عمومی و کشوری، این حق گاهی سلب و یا محدود می گردد.The Research in Jurisprudential and Legal basis of Privation and Negation of Possession by Government
Human being has a nature of possession of every things that obtain by himself and wants the rules and regulations are codified and operated in order to guarantee and stabilization of it .But now, it is observed that these rules are done as privation and limitation.
This thesis tries to investigate the jurisprudence and legal sources to reach this goal and explain if the system of government has the right of privation and limitation or not.
This research has done with method of analyze and definition and reached to this result that
man has the right of possession about his assets and the Islam has emphasized on it and correct it. But it means that man hasn#8217;t absolute possession and it define in conditions and necessity and common constructive
تبلیغات
