آرشیو

آرشیو شماره ها:
۷۸

چکیده

معجزه، مهم ترین و مشهورترین راه تشخیص همگانی شناخت پیامبران به شمار می رود؛ در عین حال، راه تشخیص آن برای بشر عادی و غیرمعصوم چنان می تواند چالش برانگیز باشد که اصل آن را زیر سوال ببرد. از آنجا که متکلمان در تعریف معجزه بر ویژگی «نقض ناپذیری» تأکید می کنند، این مسئله مطرح است که چون علم بشر به آینده محدود است، او نمی تواند تشخیص دهد که آیا در آینده ادعای نقض ناپذیری معجزه از سوی پیامبر نقض می شود یا نه؛ ازاین رو، نمی تواند به معجزه بودن کار خارق العاده مدعی پیامبری یقین پیدا کند. رسالت نویسنده در این مقاله، پاسخ به این پرسش با روش تحلیلی انتقادی است. بر اساس مهم ترین یافته های این پژوهش، هرچند معجزه باید برای اثبات خود، روشن و بیّن باشد، بشر عادی می تواند با بررسی پیشینه مدعی پیامبری و نیز بررسی ادعاهای وی و عرضه آن ها بر عقل و فطرت و با ملاحظه حکمت الهی به معجزه بودن کار مدعی پیامبری پی ببرد.

Distinguishing Miracles from Other Extraordinary Occurrences: A Challenge for Ordinary Individuals

Miracles, considered the most prominent and universally recognized method for identifying prophets, pose a significant challenge for ordinary, non-infallible individuals. While theologians emphasize the ‘incontestability’ of miracles, the limitations of human knowledge regarding the future cast doubt on the ability to definitively ascertain whether a miracle will remain uncontested in the future. This uncertainty raises questions about the possibility of attaining absolute certainty regarding the miraculous nature of a prophet’s extraordinary acts. This article addresses this challenge through a critical-analytical approach. The key findings of this study suggest that while a miracle must be evident and clear to establish its authenticity, ordinary individuals can assess the miraculous nature of a prophet’s claims by examining the prophet’s background, evaluating the claims themselves against reason and innate understanding, and considering divine wisdom.

تبلیغات