مصرف انرژی های تجدیدپذیر، تجدیدناپذیر و ریسک امنیت انرژی در ایران: کاربرد مدل خودرگرسیون برداری ساختاری (SVAR) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
امنیت انرژی یکی مهم ترین مباحث جامعه بشری است که بر بسیاری از تنش ها و روابط بین کشورهای مختلف تأثیرگذار است. باتوجه به گستردگی مفهوم امنیت انرژی و اثرات متقابلی که در حوزه های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و محیط زیستی دارد، به نگرانی مهم دولتها و اندیشمندان این حوزه تبدیل شده است. شاخص ریسک امنیت انرژی با تقسیم بندی عوامل مؤثر بر امنیت انرژی در حوزه های ژئوپلیتیک، اقتصادی، سیاسی و محیط زیستی، با سنجش 29 مؤلفه تعیین کننده، میزان ریسک امنیت یک کشور را بررسی می کند. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تأثیر مصرف انرژی های تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر بر ریسک امنیت انرژی در ایران طی دوره زمانی 1359 تا 1400 و با استفاده از روش خودرگرسیون برداری (SVAR) است. نتایج به دست آمده نشان می دهد مصرف انرژی های تجدیدپذیر تأثیر منفی و کاهشی و مصرف انرژی های تجدیدناپذیر تأثیر مثبت و افزایشی بر ریسک امنیت انرژی در ایران دارد. همچنین متغیرهای ارزش افزوده بخش صنعت و اندازه دولت دارای تأثیر مثبت و افزایشی بر ریسک امنیت انرژی در ایران هستند. از طرف دیگر، نتایج این پژوهش نشان می دهد که یکی از دلایل افزایش روند صعودی شاخص ریسک انرژِ برای ایران، مصرف فزاینده انرژی های تجدیدناپذیر است. به دنبال آن میزان آلایندگی های محیط زیستی نیز روبه افزایش بوده است؛ بنابراین برای جلوگیری از این امر می بایست سیاست هایی در جهت کاهش مصرف این نوع انرژی ها و جایگزین نمودن با سایر انرژی ها از جمله انرژی های تجدید شونده صورت پذیرد.01 Renewable, Non-Renewable Energy Consumption and Energy Security Risk in Iran: An Application of Structural VAR
Energy security is one of human society's most important topics, affecting many tensions and relations between different countries. Considering the breadth of the concept of energy security and its mutual effects in the economic, political, social and environmental fields, it has become an essential concern of governments and thinkers. The energy security risk index examines a country’s level of security risk e factors affecting energy security in geopolitical, economic, political and environmental fields by measuring 29 determining components. The main goal of the current research is to investigate the impact of renewable and non-renewable energy consumption on the energy security risk in Iran from 1980 to 2020 using the structural vector autoregression (SVAR) method. The obtained results show that the consumption of renewable energy has a negative and decreasing effect, and the consumption of non-renewable energy has a positive and increasing impact on Iran’s energy security risk. Also, the added value variables of the industry sector and government size have a positive and increasing effect on the energy security risk in Iran. On the other hand, the results of this research show that one of the reasons for the increasing trend of the energy risk index for Iran is the rising consumption of non-renewable energies. Following that, the amount of environmental pollution has also been increasing; Therefore, to prevent this, policies should be implemented to reduce the consumption of this type of energy and to replace it with other energy, including renewable energy.
Energy Security risk , Renewable Energy , Non-Renewable Energy , Iran ,
تبلیغات
