حکمرانی مطلوب در سپهر حکمرانی علوی: از شاخص ها تا آموزه ها
آرشیو
چکیده
امروزه، حکمرانی مطلوب به عنوان یکی از نظریه ها و الگوهای غالب در عرصه اداره و راهبری مطرح و در کانون توجه فزاینده اندیشمندان و فعالان توسعه و همچنین دستورکار ویژه دولت ها و جوامع مدرن قرار گرفته است. بااین وجود، ریشه های نظری و عملی حکمرانی مطلوب به آموزه های اسلامی بر می گردد و در سپهر حکمرانی علوی به عنوان یک نقطه عطف در تاریخ حکمرانی بشری مورد تبلور قرار می گیرد. دراین راستا، نامه 53 نهج البلاغه (منشور حکمرانی علوی) به عنوان یک سند و نقشه راه مرجع، آموزه های نظری و عملی حضرت علی (ع) را در ساحت حکمرانی به تصویر می کشد. ازاین روی، در پژوهش حاضر تلاش گردیده است تا اصول و ارکان این پارادایم مدیریتی-سیاستی در پرتوی آموزه های علوی مورد بازخوانی قرار گیرد. بدین منظور، با بهره گیری از روش توصیفی-تحلیلی و تطبیقی-اسنادی به بازخوانی مولفه های حکمرانی مطلوب پرداخته می شود و هر یک از این مولفه ها با استناد به منشور حکمرانی علوی مورد بررسی و تطبیق قرار می گیرد. یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد استلزامات حکمرانی مطلوب در قالب اصول پاسخگویی، مشارکت، شفافیت، قانون مداری و کارآمدی ناظر بر روابط متقابل و متوازن دو رکن جامعه و حکومت با محوریت عدالت به عنوان جوهره حکمرانی مورد معرفی و تصریح منشور حکمرانی علوی قرار گرفته است. براین اساس، مولفه های حکمرانی مطلوب نه تنها در آموزه های حکمرانی علوی مورد معرفی و تاکید قرار گرفته است بلکه این آموزه ها با جهت گیری آینده مدارانه و ماهیت فرازمانی-مکانی، الزامات و اقتضائات امروزین حکمرانی مطلوب جوامع مدرن را نیز مورد ترسیم و ارائه قرار می دهد.Optimal governance in the sphere of Alavi governance: from indicators to teachings
Today, optimal governance is one of the dominant theories and models in the field of administration and management, and it has become the focus of increasing attention of thinkers and development activists, as well as the special agenda of governments and modern societies. Nevertheless, the theoretical and practical roots of good governance go back to Islamic teachings and are crystallized in the sphere of Alavi governance as a turning point in the history of human governance. In this regard, letter 53 of Nahj al-Balagha (Alawi Governance Charter) as a reference document and road map, portrays the theoretical and practical teachings of Hazrat Ali (AS) in the field of governance. Therefore, in the present research, an attempt has been made to re-read the principles and pillars of this managerial-political paradigm in the light of Alevi teachings. For this purpose, by using the descriptive-analytical and comparative-documentary method, the components of the desired governance are reviewed and each of these components is reviewed and adapted with reference to the Alevi governance charter. The findings of the present research show that the requirements of good governance in the form of the principles of accountability, participation, transparency, rule of law and efficiency, overseeing the mutual and balanced relations between the two pillars of society and government, centered on justice as the essence of governance, have been introduced and specified in the Alevi governance charter. Therefore, the components of good governance have not only been introduced and emphasized in the teachings of Alevi governance, but these teachings, with their futuristic orientation and transtemporal-spatial nature, also outline and present the requirements and requirements of the good governance of modern societies.
تبلیغات
