یک تفسیر فرویدی-لکانی از فرایند شکل گیری متافیزیک افلاطون (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در این مقاله به کارکرد تخیلی، نمادین و امر واقعی به عنوان مقولات اصلی اندیشة لکان پرداخته می شود که با بسط منطقی روانکاوی فروید حاصل شده است و نهایتاً با استفاده از شبکة مفهومی فرویدی-لکانی، ریشه های شکل گیری متافیزیک افلاطون بررسی خواهد شد. نتیجه قهری فلسفة وحدت انگارانة پارمنیدس، سکوت و لازمة صیرورت انگاری هراکلیتوس، پُرگویی است و چه بسا مرگ سقراط به واسطة بی اعتنایی اهل وحدت به مسائل اجتماعی و ژاژخایی بی اساس اهل کثرت باشد. طبق تفسیر فرویدی-لکانی قاعدتاً فلسفة پارمنیدس به خاطر پرداختن به ایده، منطبق بر عملکرد نمادین و فلسفة هراکلیتوس به خاطر توجه به ادراکات حسی با کارکرد تخیلی روان همخوانی دارد ولی طبق تفسیر افلاطونی استغراق در وحدت در عین نمادین بودن فعالیتی ایستا است و توجة صرف به کثرت هم در عین تخیلی بودن به نوعی پویایی بی بنیان می انجامد. افلاطون از کلیت و ضرورت ایده برای مقیّد کردن فرانمود شیئی استفاده می کند و از این طریق خشونت نهفته در کارکرد تخیلی را با روحیة حقیقت جویی در بازی ایده ها یا دالّ ها استعلا می بخشد.A Freudian-Lacanian Interpretation of Formation Process of Plato's Metaphysics
This article deals with the imaginary and symbolic function of the psyche, and the Real as the main categories of Lacan's thought, which was achieved by the logical extension of Freud's psychoanalysis, and then, by using the Freudian-Lacanian conceptual network, the roots of formation of Plato's metaphysics will be considered. A requirement of Parmenides' philosophy is silence and the inevitable outcome of Heraclitus's becoming, is idle talk, and perhaps the death of Socrates is due to the disregard of the defenders of Parmenides to social issues and the baseless discourse of the defenders of Heraclitus. According to the Freudian-Lacanian interpretation, Parmenides’ thought, which deals with the idea, corresponds to the symbolic function, and Heraclitus’ orientation, which pays attention to sensory perceptions, is compatible with the imaginary function of the psyche. However according to the Platonic interpretation, absorption in unity is a static activity, and mere attention to multiplicity leads to baseless dynamics. Plato uses the generality and necessity of the idea to limit the representation of the object and transcends the violence hidden in the imaginary function by the truth-seeking spirit in the play of ideas.
تبلیغات
