اثر بخشی الگوی بالینی خلاقیت درمانی در نشانگان کودکان دارای اختلال بیش فعالی

چکیده

هدف تحقیق حاضر اثر بخشی الگوی بالینی خلاقیت درمانی در نشانگان کودکان دارای اختلال بیش فعالی در شهر تهران بود.جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان اختلال نارسایی توجه – بیش فعالی در کودکان پسر و دختر 5 تا 10 ساله شهر تهران بودند که در سال 1400-1401 به انستیتو روانپزشکی شهر تهران مراجعه کرده اند، بودند, روش نمونه گیری در دسترس بود، از کودکان پسر و دختر دارای اختلال بیش فعالی بر اساس فهرست نشانه مرضی کودک (CSI-4) شناخته شده به تعداد 30 نفر انتخاب شد. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود، که پس از انتخاب تصادفی گروه آزمایش و گواه ،مداخله درمانی برروی گروه آزمایش اجرا گردیدو گروه گواه هیچگونه درمانی دریافت نکردند یافته نشان داد که گروه آزمایش به مراتب شرایط مطلوبی را تجربه کردند و از تمرکز ذهنی بهتری برخوردار بودند.