مدیریت بحران: ادراک تهدید و اعمال خشونت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بازیگران جهان سیاست در مواجهه با بحران های بین المللی تا کنون از تکنیک ها و الگو های مختلفی برای مدیریت بحران ها بهره برده اند.این الگو ها و تکنیک ها را می توان در دو گونه کلی مدیریت بحران مسالمت آمیز و مدیریت بحران غیر مسالمت آمیز شناسایی کرد؛ البته نوع سومی نیز وجود دارد که ترکیبی از این دو دسته است. مکتب استنفورد یکی از نحله های است که در دسته دوم قرار گرفته و بر مدیریت خشونت بار بحران ها تمرکز دارد. از این رو سوال اصلی پژوهش، این است که چه عواملی سبب اتخاذ رویکردهای خشونت بار توسط دولت ها در مدیریت بحران های بین المللی می شود؟ فرضیه ای که مطرح می شود این است که بازیگران درگیر در بحران ها، بنا به ادراک تهدید اهداف و منافع خود، از بیشترین میزان خشونت برای مدیریت بحران های بین المللی بهره می برند و بین شدت تهدید درک شده و شدت خشونت بکار گرفته شده در مدیریت بحران های بین المللی یک رابطه همبستگی مثبت برقرار است. یافته های تحقیق برمبنای الگوی مکتب استنفورد، حاوی این نکته است که یک عنصر بحران آفرین در میان تصمیم گیرندگان کشور الف ذهنیتی را مبتنی بر ادراک تهدید ایجاد می کندکه پاسخ به این تهدید، به کنش های متقابل شکننده تر و خشونت بار تر میان کشورهای الف و ب و احتمالاً دولت های دیگر منتهی خواهد شد و این گونه یک مارپیچ تصاعدی کنش متقابل خشونت آمیز در تعاملات این بازیگران شکل خواهد گرفت. روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی و شیوه گردآوری داده ها،کتابخانه ای و اینترنتی می باشدCrisis Management Concept: Perception of Threat and Violence
Actors in the world Politics in dealing with international crises has used various techniques and models for managing crises. These patterns and techniques can be found in two general types of crisis management: peaceful crisis management and non-peaceful crisis management. The third type is the combination of these two categories. Stanford's school is one of the areas that lies in the second category and focuses on the rough management of crises. So the main question of the research is why the Stanford School emphasizes and focuses on the management of violent crises of the international community. The temporary answer is that at Stanford, actors involved in crises, according to perceptions of threats Its goals and interests have benefited from the highest levels of violence for managing international crises. Stanford School model research findings suggest that a critical element among decision-makers in A would create a subjective perception of a threat The answer to this threat is to make it more fragile and more violent interactions betسسween countries Lef and B, and possibly other governments, will form a progressive spiral of violent interaction in the interactions of these actors. The research in this study is descriptive-analytical and data collection, library and Internet