بررسی عمومیت شفابخشی عسل با رویکرد روایات فریقین (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
بشر برای دستیابی به سعادت، شایسته است که در سلامت روحانی و جسمانی باشد؛ پس ضروری است به غذای روح و جسم عنایت نماید. در قرآن کریم و نزد اهل بیت ع از میان مواد غذایی، «عسل» را مورد تأکید قرار داده اند. این پژوهش به روش توصیفی و با شیوه گردآوری کتابخانه ای به بررسی شفابخشی عسل با رویکرد روایات فریقین پرداخته و به جهت حفظ استواری محتوایی و نتیجه مطلوب، روایات فریقین در پنج قرن نخست هجری قمری مورد ملاحظه قرار گرفته است. علی رغم صحیح بودن این بیان که اساس کاربست و ویژگی اصلی عسل بر پایه شفابخشی آن می باشد ولیکن این عمومیت شفابخشی استثناء پذیر است و با بررسی دقیق واژگان روایات مشاهده می گردد که این عمومیت شفابخشی عسل، به طور مطلق و در جمیع موارد جاری و ساری نیست و نیازمند آن است که بازنگری در اطلاق عمومیت شفابخشی عسل صورت پذیرد.متن
An Examining the Generality of Healing Honey with the Approach of Narrations of the Two Major Islamic Sects
In order to achieve happiness, human beings deserve to be in spiritual and physical health; So, it is necessary to provide food for the soul and body. In the Holy Quran and among the Ahl al-Bayt (A.S.), among the food items, “honey” has been emphasized. This research, using a descriptive method and a library data collecting method, has investigated the healing properties of honey with the approach of the narrations of the Two Major Islamic Sects, and in order to maintain the stability of the content and the desired result, the narrations of the Two Major Islamic Sects in the first five centuries of the lunar Hijri have been considered. Despite the correctness of the statement that the basis of the application and the main characteristic of honey is based on its healing properties, but this generality of healing is exceptional, and by carefully examining the words of the traditions, it can be understood that this generality of honey's healing properties is not absolutely correct in all cases, and it needs that the general application of healing honey should be revised.