عرضه مدلی پارادایمیک از ارتباط مراقبتی معلم- دانش آموز در مدارس ابتدایی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این مطالعه با هدف عرضه مدلی کیفی از ارتباط مراقبتی معلم- دانش آموز در مدارس ابتدایی شهر کرمانشاه صورت گرفته و بدین منظور، از پارادایم کیفی و تئوری زمینه ای، و مصاحبه نیمه ساختاریافته و عمیق با معلمان توانمند و دارای مدارک تحصیلی عالی در مدارس مختلف این شهر در سال تحصیلی 1399-1400 استفاده شده است. مشارکت کنندگان در این پژوهش تا مرحله اشباع نظری، پانزده نفر بودند. براساس نتایج به دست آمده، عوامل زمینه ساز ارتباط مراقبتی معلم- دانش آموز عبارت اند از: فعالیت های فوق برنامه، تقویت ظرفیت های آموزش و یادگیری، توانایی تدریس و تسلط بر مهارت های حرفه ای، پذیرش دانش آموزان و اهمیت دادن به آن ها، نواندیشی در آموزش و یادگیری، و ویژگی های فردی دانش آموزان. راهبردهای ایجاد این گونه ارتباط، مشتمل بر این موارد است: ایجاد زمینه های ارتباطی، گسترش دادن ظرفیت های ارتباطی، محیط یادگیری فعال، شناخت و درک متقابل، نقد و ارزیابی، مشارکت و همکاری تیمی، و ارتباط عاطفی مثبت. ازجمله پیامدهای موردانتظار در ارتباط مراقبتی معلم- دانش آموز، تحکیم روابط و رشد، خلاقیت و سلامت، پذیرش و رشد مهارت ها، ایجاد محیط یادگیری ایمن و مؤثر، و درنهایت، مسئولیت پذیری و پشتیبانی در دو گروه معلمان و دانش آموزان را می توان نام برد؛ همچنین ضعف زیرساخت ها و منابع، مشکلات عاطفی و روان شناختی، مشکلات فردی و فرهنگی، و موانع مرتبط با معلمان، ازجمله عواملی هستند که در ایجاد ارتباط مراقبتی، اختلال ایجاد می کنند و مانع شکل گیری چنین ارتباطی در مدارس می شوند. یکپارچه کردن مقوله های شناسایی شده براساس روابط آن ها درقالب این مدل پارادایمیک می تواند الگویی مفید و مؤثر برای ارتقادادن سطوح ارتباطی معلم- دانش آموز در مدارس باشد.Presenting a Paradigmatic Model of Teacher-Student Caring Relationship of Elementary School
The aim of this study has been providing a qualitative model of the teacher-student caring relationship in primary schools in Kermanshah. For this purpose, qualitative paradigm and grounded theory, and semi-structured and in-depth interviews with capable teachers with higher education degrees in different schools of Kermanshah in the academic year 1399-1400 have been used. The participants in this study up to the theoretical saturation stage were 15 people. Based on the results, the underlying factors of the teacher-student care relationship include extracurricular activities, strengthening teaching and learning capacities, teaching ability and mastery of professional skills, accepting and giving importance to students, modern thinking in teaching and learning, and individual characteristics of students. This type of communication strategy includes creating communication contexts, expanding communication capacities, an active learning environment, mutual recognition and understanding, critique and evaluation, team participation and cooperation, and positive emotional communication. Among the expected outcomes in the student-teacher care relationship are strengthening relationships and growth, creativity and health, acceptance and growth of skills, creating a safe and effective learning environment, and ultimately responsibility and support in both groups of teachers and students. Weak infrastructure and resources, emotional and psychological problems, personal and cultural problems, and barriers related to teachers, are also among the factors that can disrupt the care relationship and prevent the formation of this type of relationship in schools. Integrating the identified categories based on the relationships between them and in the framework of this paradigmatic model can be a valuable and effective model for improving the levels of teacher-student communication in schools.
تبلیغات
