شرع یا لیبرالیسم
آرشیو
چکیده
متن
از میان مسائل مختلف سیاست‌های اجتماعی، سقط جنین همیشه بحث‌های متعددی جلب می‌کند و در سیاست آمریکا این قضیه، به همراه مسائل مربوط همچون روش‌های پیشیگری جنسی، تقریبا بدون شک مهمترین مسئله سیاست اجتماعی است و از همین رو نقش مهمی در انتخابات‌ها بازی می‌کند. تمام مسائل مربوط به این قضیه در آمریکا به پرونده معروف دادگاه عالی، “رو علیه وید”، برمی‌گردد.
دادگاه عالی در این پرونده در سال 1973 اعلام کرد سقط جنین قانونی است و به این ترتیب پیروزی بزرگی برای طرفداران قانونی بودن سقط جنین (پروچویس‌ها) محقق کرد که محافظه‌کارانِ پرولایف (از جمله سارا پی‌لن) بیش از 33 سال است علیه آن می‌جنگند.
اوباما حامی قانونی بودن سقط جنین است و از پرونده “رو علیه وید” دفاع می‌کند. او سال‌ها پیش، در 1998، در پاسخ به یک نظرخواهی نوشت: “سقط جنین باید قانونا مطابق شرایط “رو علیه وید” در دسترس باشد”. اوباما هنگام عضویت در سنای ایالتیِ ایلینوی به علت حمایت خود از حق سقط جنین حمایت صددرصدی “شورای برنامه‌ریزی والدین” (سازمان معروف پروچویس) را به همراه داشت.
این سازمان و نارال، دیگر سازمان معروف پروچویس، از زمان انتخاب اوباما به سنای ایالات‌متحده به او و سابقه رای‌هایش 100 امتیاز کامل رای داده‌اند. اوباما در هنگام عضویت خود در سنای ایالتی با لایحه جنحالی “نگهداری از نوزادان پیش از تولد” و بعدها به نسخه دیگری از آن در کنگره هم رای منفی داد تا کمیته سراسری برای حق حیات (سازمان معروف پرولایف) مدعی شود که او افراطی است.
این لایحه داستانی طولانی دارد و فعالان پرولایف وقتی آن را مطرح کردند که پرستاری در ایلینوی و فعالی ضدسقط جنین مدعی شدند که بعضی جنین‌ها را پیش از خودمتکی شدن ابتدا از شکم مادر بیرون می‌آورند و سپس رها می‌کنند و اینگونه آن را سقط می‌کنند. اوباما پاسخ‌های متعددی به مسائل حول این قضیه داده و از جمله مدعی شده مخالفتش بخاطر زبان فنی لایحه بوده که حق زنان برای انتخاب را زیر سوال می‌برده و جدا از آن قانون ایلینوی فی‌الحال در این زمینه کافی بوده و نیازی به این لایحه نبوده است.
این در حالی است که نسخه سوم این لایحه صریحا “رو علیه وید” را تایید می‌کند. اوباما بعدها به لایحه ممنوعیت سقط جنینِ در هنگام تولد ناقص هم رای منفی داد و گفت: “در مسئله‌ا‌ی مثل سقط جنین در هنگام تولد ناقص من به شدت باور دارم که دولت می‌تواند به خوبی سقط جنین‌های دیرین را محدود کند. بارها این حرف را تکرار کرده‌ام. تنها چیزی که گفته‌ام اینست که باید بندی اضافه کنیم که از سلامت مادر محافظت کند و بسیاری از لایحه‌هایی که نزد من آمده چنین بندی نداشته‌اند”.
اوباما در چند مورد دیگر نیز از ممنوعیت سقط جنین در اواخر دوران بارداری حمایت کرده به شرط این‌که برای زندگی و سلامت مادر استثنا قائل شویم. در طول کارزار مسئله سقط جنین و مواضع اوباما و مک‌کین درباره آن در هنگام مناظره دو نامزد به دعوت ریک وارن به اوج رسید. ریک وارن، کشیش اوانجلیست و شخصیت معروف محافظه‌کار مذهبی در آمریکا، دو نامزد را به کلیسایی در کالیفرنیا فراخواند تا اولین مناظره رو در روی آن‌ها در فضایی بسیار مذهبی و مسیحی برگزار شود.
جنجالی‌ترین حرف اوباما در این جلسه وقتی بود که از تعریف “آغاز حیات” سرباز زد و گفت “تعریف این قضیه بیشتر از حد حقوق من است”. این گفته بعضی از حامیان او را هم غافلگیر کرد. از این هنگام به بعد بود که کمیته سراسری برای حق حیات مسئله قانون ایلینوی را پیش کشید و او را “افراطی” خواند.
اما اوباما در عین حال تلاش کرده مخالفان سقط جنین را هم به خود جلب کند و مثلا سر مسائل مشترکی مثل “جلوگیری از بارداری” و “فرزندخواندگی” بچه‌های نامشروع با آن‌ها کار کند. او به اوانجلیک‌ها و کاتولیک‌ها فراخوان داد که مفهوم پرولایف (حامی حیات) را گسترش دهند و با شکنجه، فقر و جنگ غیرضروری هم مخالفت کنند.
شاید بخاطر همین تلاش‌ها بود که در رقابت‌های کسب نامزدی حزب دموکرات در انتخابات ریاست‌جمهوری، سناتور هیلاری کلینتون (و چند رقیب دیگر) هم با اوباما مخالفت کردند که به اندازه کافی به حفظ حقوق سقط جنین متعهد نیست.
ظاهرا دلیل مخالفت آن‌ها نیز سابقه رای دادن او در مجلس ایالتی ایلینوی بود. مسئله دیگر مربوط به سقط جنین مسئله میزان متفاوت پذیرش آن در ایالات مختلف است. وقتی پرولایف‌ها لایحه‌ای به مجلس آوردند که می‌گفت فقط والدین حق دارند با فرزند زیرسن خود از ایالتی به ایالت دیگر روند تا بتوانند از سقط جنین استفاده کنند (وعدم انجام این کار، جرمی فدرال است) اوباما با آن مخالفت کرد.
این لایحه نهایتا تصویب شد و رئیس‌جمهور بوش آن را در سال 2005 امضا کرد. دیگر رای کلیدی اوباما در این زمینه وقتی بود که به طرح اقتصادی کمک 100 میلیون دلاری برای کاهش بارداری نوجوانان و ارائه وسایل ضدحاملگی به جوانان رای مثبت داد.
دادگاه عالی در این پرونده در سال 1973 اعلام کرد سقط جنین قانونی است و به این ترتیب پیروزی بزرگی برای طرفداران قانونی بودن سقط جنین (پروچویس‌ها) محقق کرد که محافظه‌کارانِ پرولایف (از جمله سارا پی‌لن) بیش از 33 سال است علیه آن می‌جنگند.
اوباما حامی قانونی بودن سقط جنین است و از پرونده “رو علیه وید” دفاع می‌کند. او سال‌ها پیش، در 1998، در پاسخ به یک نظرخواهی نوشت: “سقط جنین باید قانونا مطابق شرایط “رو علیه وید” در دسترس باشد”. اوباما هنگام عضویت در سنای ایالتیِ ایلینوی به علت حمایت خود از حق سقط جنین حمایت صددرصدی “شورای برنامه‌ریزی والدین” (سازمان معروف پروچویس) را به همراه داشت.
این سازمان و نارال، دیگر سازمان معروف پروچویس، از زمان انتخاب اوباما به سنای ایالات‌متحده به او و سابقه رای‌هایش 100 امتیاز کامل رای داده‌اند. اوباما در هنگام عضویت خود در سنای ایالتی با لایحه جنحالی “نگهداری از نوزادان پیش از تولد” و بعدها به نسخه دیگری از آن در کنگره هم رای منفی داد تا کمیته سراسری برای حق حیات (سازمان معروف پرولایف) مدعی شود که او افراطی است.
این لایحه داستانی طولانی دارد و فعالان پرولایف وقتی آن را مطرح کردند که پرستاری در ایلینوی و فعالی ضدسقط جنین مدعی شدند که بعضی جنین‌ها را پیش از خودمتکی شدن ابتدا از شکم مادر بیرون می‌آورند و سپس رها می‌کنند و اینگونه آن را سقط می‌کنند. اوباما پاسخ‌های متعددی به مسائل حول این قضیه داده و از جمله مدعی شده مخالفتش بخاطر زبان فنی لایحه بوده که حق زنان برای انتخاب را زیر سوال می‌برده و جدا از آن قانون ایلینوی فی‌الحال در این زمینه کافی بوده و نیازی به این لایحه نبوده است.
این در حالی است که نسخه سوم این لایحه صریحا “رو علیه وید” را تایید می‌کند. اوباما بعدها به لایحه ممنوعیت سقط جنینِ در هنگام تولد ناقص هم رای منفی داد و گفت: “در مسئله‌ا‌ی مثل سقط جنین در هنگام تولد ناقص من به شدت باور دارم که دولت می‌تواند به خوبی سقط جنین‌های دیرین را محدود کند. بارها این حرف را تکرار کرده‌ام. تنها چیزی که گفته‌ام اینست که باید بندی اضافه کنیم که از سلامت مادر محافظت کند و بسیاری از لایحه‌هایی که نزد من آمده چنین بندی نداشته‌اند”.
اوباما در چند مورد دیگر نیز از ممنوعیت سقط جنین در اواخر دوران بارداری حمایت کرده به شرط این‌که برای زندگی و سلامت مادر استثنا قائل شویم. در طول کارزار مسئله سقط جنین و مواضع اوباما و مک‌کین درباره آن در هنگام مناظره دو نامزد به دعوت ریک وارن به اوج رسید. ریک وارن، کشیش اوانجلیست و شخصیت معروف محافظه‌کار مذهبی در آمریکا، دو نامزد را به کلیسایی در کالیفرنیا فراخواند تا اولین مناظره رو در روی آن‌ها در فضایی بسیار مذهبی و مسیحی برگزار شود.
جنجالی‌ترین حرف اوباما در این جلسه وقتی بود که از تعریف “آغاز حیات” سرباز زد و گفت “تعریف این قضیه بیشتر از حد حقوق من است”. این گفته بعضی از حامیان او را هم غافلگیر کرد. از این هنگام به بعد بود که کمیته سراسری برای حق حیات مسئله قانون ایلینوی را پیش کشید و او را “افراطی” خواند.
اما اوباما در عین حال تلاش کرده مخالفان سقط جنین را هم به خود جلب کند و مثلا سر مسائل مشترکی مثل “جلوگیری از بارداری” و “فرزندخواندگی” بچه‌های نامشروع با آن‌ها کار کند. او به اوانجلیک‌ها و کاتولیک‌ها فراخوان داد که مفهوم پرولایف (حامی حیات) را گسترش دهند و با شکنجه، فقر و جنگ غیرضروری هم مخالفت کنند.
شاید بخاطر همین تلاش‌ها بود که در رقابت‌های کسب نامزدی حزب دموکرات در انتخابات ریاست‌جمهوری، سناتور هیلاری کلینتون (و چند رقیب دیگر) هم با اوباما مخالفت کردند که به اندازه کافی به حفظ حقوق سقط جنین متعهد نیست.
ظاهرا دلیل مخالفت آن‌ها نیز سابقه رای دادن او در مجلس ایالتی ایلینوی بود. مسئله دیگر مربوط به سقط جنین مسئله میزان متفاوت پذیرش آن در ایالات مختلف است. وقتی پرولایف‌ها لایحه‌ای به مجلس آوردند که می‌گفت فقط والدین حق دارند با فرزند زیرسن خود از ایالتی به ایالت دیگر روند تا بتوانند از سقط جنین استفاده کنند (وعدم انجام این کار، جرمی فدرال است) اوباما با آن مخالفت کرد.
این لایحه نهایتا تصویب شد و رئیس‌جمهور بوش آن را در سال 2005 امضا کرد. دیگر رای کلیدی اوباما در این زمینه وقتی بود که به طرح اقتصادی کمک 100 میلیون دلاری برای کاهش بارداری نوجوانان و ارائه وسایل ضدحاملگی به جوانان رای مثبت داد.
تبلیغات
