هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش مجازی بر مهارت های حل مسئله دانش آموزان پسر ششم ابتدایی بود. پژوهش با روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه گواه انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان سال ششم ابتدایی پسر شهر تهران در سال تحصیلی 1401-1400 بود. از این جامعه آماری، به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای تعداد 30 دانش آموز انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) گمارش شدند. گروه آزمایش تحت آموزش مجازی قرار گرفت. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه حل مسئله (PSI) در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون جمع آوری شدند. برای تحلیل داده ها، از روش های آماری آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که بین گروه های آزمایشی و گواه از لحاظ مهارت های حل مسئله در مرحله پس آزمون تفاوت معنی داری وجود دارد (0.05). بنابراین، آموزش مجازی به عنوان یک روش مداخله ای مؤثر در رشد و پرورش مهارت های حل مسئله برای دانش آموزان می تواند مورد استفاده مربیان و دست اندرکاران آموزش و پرورش قرار گیرد.