هدف این پژوهش، بررسی ت أث ی ر راه ب ردهای یادگی ری خودکنترلی وینش تاین و هیوم بر ارزیابی ریسک تقل ب مالی می باشد. راه بردهای یادگی ری خودکنترلی به هرگ ونه تلاش های روانی در کنترل فرایندها، کارکردها و وضعیت درونی فرد گفته می شود که یادگیرنده در هنگام یادگیری مورد است فاده قرار می دهد و هدف آن یاری رساندن در فراگیری، سازمان ده ی، ذخی ره دانش ها و مه ارت ها و همچنین سهولت به ره برداری از آن ها در آین ده است. راه بردهای یادگیری خودکنترلی وین شتاین و هیوم شامل راهب ردهای خودکنترلی تمرین ذهنی، توسعه معن ایی و سازم ان دهی است. نم ونه آماری پژوهش شامل 519 نفرحس ابرس ان ش اغل در موس سات حس ابرسی عض و ج ام عه ح س ابداران رس می ایران و س ازمان ح سابرسی در سال 1400 اس ت که با روش ن م ونه گیری در دسترس انتخاب شدند. روش پژوه ش توص یفی- پی مایش ی و ابزار مورد استفاده در پژوهش، پرس ش نامه اس تان دارد می باشد. به منظور تجزیه و تحلیل آم اری داده ها و آزمون فرض یه ها، از مدل سازی مع ادلات ساخ تاری با استفاده از نرم افزار لی زرل بهره گیری شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین راه بردهای یادگ یری خودکنترلی ح سابرسان به روش وینش تاین و هیوم و ارزیابی ریسک تقلب مالی رابطه معنی داری وج ود دارد. همچنین راه بردهای یادگیری خودکنترلی تمرین ذهنی، توسعه مع نایی و س ازمان دهی به ترتیب بی شترین تأثیر را بر ارزیابی ریسک تقل ب مالی دارند.
