استخراج مدل حاکم بر عملکرد شغلی بر اساس عملکرد کارکنان فعلی سازمان، رویکردی بسیار مؤثر است که بر اساس آن، می توان رفتار متقاضیان را پیش بینی و ضمن استفاده کم هزینه از داده های موجود، دانش های نهفته در سازمان را برای مدیران آشکار کرد. اما ابهام و عدم قطعیت موجود در ماهیت حوزه منابع انسانی و محدودیت شناختی ذهن انسان، پیش بینی عملکرد و مشخصات ناشناخته سیستم را دشوار می سازد. بنابراین، باید به دنبال ساخت مدل هایی بود که ابهام را بخشی از سیستم مدل در نظر داشته باشد. در این پژوهش ، به منظور مدل سازی عملکرد شغلی، با بهره گیری از هوش مصنوعی و الگوریتم های بهینه سازی پیشرفته، شامل الگوریتم ژنتیک و روش تجزیه مقادیر منفرد، سیستم بهینه استنتاج عصبی-فازی تطبیقی معرفی شده است. ضریب همبستگی 995/0 برای مدل ارائه شده، بیانگر دقت و توانمندی بسیار بالای مدل، حداقل خطای آموزش و حداقل خطای پیش بینی و حداکثر انطباق پذیری عملکرد شغلی پیش بینی شده با عملکرد واقعی است. درنتیجه، می توان مدیران منابع انسانی را به ابزاری قدرتمند به منظور تصمیم گیری های گزینشی به دور از خطای ناشی از قضاوت های ذهنی، مجهز کرد.