تأثیر آمادگی جسمانی بر میزان بهره وری خلبانان جنگنده شکاری نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران

چکیده

هدف: هدف از این تحقیق بررسی تأثیر آمادگی جسمانی بر میزان بهره وری خلبانان جنگنده شکاری نیروی هوایی ارتش بود. روش شناسی: 18 نفر از خلبانان جنگنده شکاری در دو گروه با میزان بهره وری متفاوت در این تحقیق شرکت کردند. در آزمایشگاه تست های آمادگی جسمانی (توان هوازی، توان بی هوازی، چابکی، انعطاف پذیری، استقامت عضلانی، قدرت عضلانی فشار خون و ضربان قلب و ترکیب بدن از همه ی خلبانان گرفته شد. داده ها با استفاده از spss نسخه 23 و با استفاده از t تست مستقل تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: تفاوت معناداری در استقامت عضلانی، چابکی، توان هوازی، شاخص توده بدن، درصد چربی، انعطاف پذیری، و توان بی هوازی بین دو گروه از خلبانان یافت نشد (05/0>P) نتیجه گیری: آمادگی جسمانی کارکنان نیروی هوایی با افزایش میزان بهره وری در حد مطلوبی حفظ شده است که این نشان می دهد میزان فعالیت های ورزشی داخل یگان های ارتش و یا فعالیت ورزش خود خلبانان توانسته است آمادگی جسمانی آنها را در حد مطلوب نگه دارد.