هدف از پژوهش حاضر، تحلیل ابعاد هم افزایی عملکرد مدیریتی در توسعه و توانمندسازی فدراسیون های ورزشی است. پژوهش حاضر کاربردی و توصیفی همبستگی است. جامعه آماری پژوهش 50 نفر از مدیران فدراسیون های ورزشی بودند و به صورت هدفمند انتخاب شدند. ابزار اصلی پژوهش پرسشنامه محقق ساخته هم افزایی براساس مطالعات باتمان (2002) در خصوص هم افزایی تیمی و مطالعات ایوانز و جارویس (1986) در خصوص گروه گرایی و مطالعات لاک و کرافورد (2000) و سونگ (2008) در خصوص توسعه سازمانی بود که روایی صوری و محتوایی آن با استفاده از نظر خبرگان مدیریت ورزشی و روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی و پای ایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (93/0) تعی ین شد. یافته های پژوهش با استفاده از معادلات ساختاری و تکنیک های آماری نشان داد که تعامل و همکاری با ضریب مسیر (81/0)، مشارکت (76/0)، شبکه (76/0)، اعتماد (75/0)، شناخت (73/0) و تسهیل گری (71/0) تأثیر مثبت، مستقیم و مؤثری در توسعه فدراسیون های ورزشی دارند. بنابراین، چهار ستون اصلی توسعه فدراسیون های ورزشی شامل راهبردها، استفاده مؤثر از فناوری های نوین، مهندسی مجدد ساختار تشکیلاتی با رویکرد چابک سازی فدراسیون و در نهایت اصلاح فرهنگ و هنجارها با هدف توازن میان راهبردها و نگرش جامعه ورزشی، با هم افزایی، قابل حصول تر، کم هزینه تر و سریع تر خواهد شد.
