دکتر محمد خاقانی اصفهانی در کتاب "التطورات النحویه فی اللغه العربیه من البدایه حتی الآن" با به خدمت گرفتن سبک شناسی آماری درصدد است به مطالعه درزمانی زبان عربی بپردازد و صورت های زبانی پربسامد را به منظور اعمال در برنامه های آموزشی استخراج کند. این مقاله ضمن معرفی و بررسی شکلی و محتوایی کتاب مزبور به این مسأله اذعان دارد که اولا ضرورتی برای مطالعه درزمانی زبان عربی از طریق آماری وجود ندارد؛ زیرا به دلایل معینی، زبان عربی کلاسیک در طول تاریخ از تغییر مصمون مانده است و از سوی دیگر با استفاده از راه حل های میانبر استدلالی همچون "اعتماد به تجربه و متن خوانی"، "توجه به کارکردهای معنایی صورت های زبانی"و راه حل های میانبر آماری با جامعه آماری وسیع تر مانند "شمارش شاهد مثال های هر موضوع نحوی در کتاب هایی مانند جامع الدروس و شرح قطر الندی وبل الصدی یا موسوعه هایی که شواهد نحوی را جمع آوری کرده اند، می توان صورت های زبانی پربسامد را استخراج کرد و برخلاف تصریح نویسنده محترم، درصد بسامد یک صورت زبانی که خود یک متغیر سبکی محسوب می گردد و در متون مختلف با سبک های متفاوت در نوسان است، به تنهایی نمی تواند قابل اعمال در امر آموزش باشد.
