روش پژوهش توصیفی-همبستگی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری شامل کلیه استفاده کنندگان از پوشاک ورزشی در شهر شیراز بودند که 360 نفر به عنوان نمونه درنظر گرفته شد. ابزار اندازه گیری شامل پرسش نامه استاندارد شش سؤالی تنفر از برند، پرسشنامه چهار سؤالی تجربه منفی گذشته، پرسشنامه پنج سؤالی ناسازگاری نمادین و پرسشنامه چهار سؤالی ناسازگاری ایدئولوژیک بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها به تائید 15 تن از اساتید مدیریت ورزشی رسید؛ همچنین مقدار پایایی، روایی واگرا و همگرا پرسشنامه ها مطلوب برآورد شد. تحلیل نتایج که با روش معادلات ساختاری با نرم افزار PLS و SPSS انجام شد، نشان داد مقدار ضریب تعیین برای سازه تنفر از برند 716/0 میباشد که مناسب بودن برازش مدل ساختاری را تائید میکند. همچنین مقادیر ضرایب اثر داد نشان تجربه منفی گذشته، ناسازگاری نمادین و ناسازگاری ایدئولوژیک بر روی تنفر از برند تأثیر دارد. باتوجه به شکل گیری احساسات منفی و تنفر از برند به واسطه زمینه های فردی در استفاده کنندگان از برندهای ورزشی، به مدیران پیشنهاد می شود با اتخاذ رویکردهایی در مدیریت برند، راه هایی برای مقابله با بحران های این چنینی مدنظر قرار دهند.
