سفر یکی از مهم ترین ابزار شناخت فرهنگ و ادبیات ملل مختلف است که یکی از ابعاد ناب تجربه ی بشری است. جامی از شاعران قرن نهم هجری است و هفت اورنگ از مهم ترین مجموعه های اوست. از آنجایی که یکی از روش های انتقال افکار جامی در سفرها بیان شده است و سفر در آثار جامی بررسی نشده است ما بر آن شدیم تا سفر را در چهار مثنوی سلسله الذهب، مثنوی سلامان، تحفه الاحرار وسبحه الاحرار بررسی کنیم. ما در این پژوهش سفرهای چهار مثنوی را استخراج و شرایط و آداب آن ها را بررسی کردیم. انواع سفر در سفرهای بررسی شده متنوع می باشد ازجمله: به قصد زیارت اماکن مذهبی، به قصد به دست آوردن غنیمت، دیدار پادشاه، سفر سیاسی و گشت و گذار است. جامی سفر را در قالب حکایت یا در میان حکایات خود جا داده است. جامی به شرایط وآداب سفر توجه چندانی ندارد به به برخی از شرایط سفراشاره نمی کند زیرا هدف او از طرح سفر پند و اندرز یا نتیجه ی اخلاقی است. شخصیت های سفر او انسان و حیوانات هستند. انگیزه سفر در سفرها متنوع است و در برخی سفرها با نتیجه سفر همخوان نیست که نشان از هدف اصلی جامی که پند و اندرز است می باشد.