آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۰۸

چکیده

تاریخ فرهنگ در ایران در چارچوب دانش تاریخ و جامعه شناسی مورد مطالعه و تحقیقات مختلف واقع شده است اما رویکرد فرهنگی به مقوله ها و موضوعات تاریخی از پیشینه چندانی برخوردار نیست. تغییر در شیوه های مطالعات تاریخی با سایر علوم به ویژه علوم اجتماعی، زمینه ای را فراهم کرد تا «تاریخ نگاری»، از شیوه های سنتی اش فاصله گرفته و جای خود را به «پژوهش های تاریخی» بدهد. نوشتار حاضر با روش توصیفی– تحلیلی بر آن است تا به بررسی ریشه های اصلی(علمی- فکری) تاریخ فرهنگی بپردازد. دستاورد تحقیق نشان می دهد که تاریخ فرهنگی قدیم برآمده از دانش ها و سنت های فکری قرن هجدهم و نوزدهم بوده و در ذیل جامعه شناسی فرهنگ به آن پرداخته می شده است و تاریخ فرهنگی جدید نیز ناشی از تحولات میان رشته ای در دانش های مختلف به ویژه مطالعات فرهنگی، مردم شناسی و انسان شناسی فرهنگی بوده و باعث تنوّع «موضوع» و «روش» در مطالعات تاریخی و آثار مهم نیمه دوم قرن بیستم گردید.

تبلیغات