نتایج یک بررسی درباره «مجله های چپاولگرِ» حوزه روان پزشکی جهان در مجله لنست روان پزشکی بیانگر همکاری هزاران روان پژوه ایرانی با این نشریات است [1]. در مجله های با دسترسیِ آزاد، با تأمین هزینه های انتشار مقاله توسط خودِ نویسنده، امکان دسترسی رایگان به مقاله فراهم می شود؛ اما «مجله های چپاولگر» با استفاده سوء از این شیوه، هزینه را از نویسنده اخذ کرده و بدون داوری یا با داوری مخدوش، مقالات نامطمئن و ناپیراسته را منتشر می کنند. برخی محققین متناوباً فهرستی از مشخصات مجله های چپاولگر منتشر می کنند [2]. وزارت بهداشت ایران نیز فهرستی از «مجلات نامعتبر و جعلی» ارائه کرده است.