هدف پژوهش بررسی تاثیر رهبری اصیل بر اثربخشی مدیریت مدارس با نقش میانجی تسهیم دانش سازمانی بود. روش پژوهش توصیفی–همبستگی بود. 160 مدیر و معاون مدارس متوسطه دوم شهر زاهدان به شیوه نمونه گیری تصادفی– طبقه ای (بر حسب جنسیت) از طریق سه پرسشنامه رهبری اصیل (والومبوا و همکاران، 2008)، اثربخشی مدیریت مدرسه (علاقه بند، 1371) و تسهیم دانش (یو، 2003) مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری با کمک نرام افزارهای اس پی اس اس و لیزرل استفاده شد. بر اساس یافته ها مقدار ضریب همبستگی بین رهبری اصیل و تسهیم دانش (001/0, p=491/0r=)، رهبری اصیل و اثربخشی مدیریت مدارس (001/0, p=775/0r=) و تسهیم دانش و اثربخشی مدیریت مدارس (001/0, p=588/0r=) معنادار بود. اثر مستقیم رهبری اصیل بر اثربخشی مدیریت مدارس (28/6, t=71/0β=)، اثر مستقیم رهبری اصیل بر تسهیم دانش (85/4, t=65/0β=)، و اثر مستقیم تسهیم دانش بر اثربخشی مدیریت مدارس (79/2,t=28/0β=)، معنادار بود. همچنین اثر غیرمستقیم رهبری اصیل بر اثربخشی مدیریت مدارس با میانجی گری تسهیم دانش (182/0β=)، معنادار بود. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که رهبری اصیل هم به طور مستقیم و هم به طور غیرمستقیم و از طریق متغیر میانجی تسهیم دانش با اثربخشی مدیریت مدارس رابطه مثبت و معنادار دارد.
