هدف این پژوهش بررسی میزان برخورداری دانش آموزان دوره راهنمایی و متوسطه از مهارت های زندگی بود. جامعه آماری این پژوهش همه ی دانش آموزان دختر و پسر راهنمایی و متوسطه استان کردستان بود که از بین آنان 700 نفر به عنوان نمونه آماری از سه شهر سقز، بانه و مریوان به شیوه نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای و از طریق فرمول کوکران انتخاب شدند. ابزار پژوهش در این بررسی پرسشنامه ای محقق ساخته بود که پایایی آن براساس آلفای کرانباخ محاسبه و روایی آن براساس نظر اساتید صاحب نظر مورد تأیید قرار گرفت. این پرسشنامه 5 مهارت تصمیم گیری، ارتباط انسانی، شهروند جهانی بودن، شهروند مسئول بودن و حل مسأله را در برمی گیرد. تجزیه و تحلیل یافته ها نشان داد که میزان برخورداری دانش آموزان دوره راهنمایی و متوسطه از مهارت های مذکور حدوداً در سطح متوسط (براساس شاخص 50%) می باشد. بالاترین میزان برخورداری دانش آموزان در مهارت های تصمیم گیری و حل مسأله و پائین ترین میزان برخورداری آنان در ارتباط انسانی می باشد. میزان برخورداری دختران از مهارت های زندگی بیشتر از پسران بود. تأثیر تعاملی تحصیلات والدین بر میزان برخورداری آنان معنی دار نبود. بجز مهارت ارتباط انسانی در سایر مهارت ها تفاوت معنی داری بین رشته های تحصیلی وجود دارد. فقط در دو مهارت تصمیم گیری و شهروند مسئول تفاوت بین دانش آموزان راهنمایی و متوسطه معنی دار می باشد در سایر مهارت ها تفاوت معنی دار نمی باشد.
