زمینه: زندانیان محکوم به ضرب و شتم، بر اساس ادبیات پژوهش به دو دسته خشونت طلب های عمدی و تکانه ای تقسیم می شوند که الگوهای متفاوت خشونت را به کار می گیرند. اگرچه، پژوهش ها بر مشکلات روانشناختی این گروه تأکید کرده اند، اما مشخص نیست آنها از نظر مشکلات روان پزشکی چه تفاوتی با همدیگر و با گروه زندانیان غیر خشن دارند. هدف: پژوهش حاضر به منظور مقایسه آسیب روانشناختی بین زندانیان در دو دسته از ضاربان خیابانی عمدی و تکانه ای با زندانیان غیر خشن انجام گرفت. روش: در این پژوهش علی – مقایسه ای، 151 نفر از زندانی ها به روش نمونه گیری تصادفی (از لیست زندانی ها) انتخاب شدند. همه آنها دو پرسشنامه مقیاس های تکانشگری و خشونت عمدی کروز، دی کاسترو - روریگوس، راندل، بریوس، تورس و گانگالوس (2015) و فهرست نشانگان 90 آیتمی SCL-90-R دروگاتیس، ریکلز و راک (١٩٧٦) را تکمیل کردند. از طریق مقیاس تکانشگری و خشونت عمدی تعیین نقطه برش نمرات طراز شده، نمره یک انحراف معیار بالاتر از میانگین مد نظر قرار گرفت. سپس بر مبنای نقطه برش در هر یک از مقیاس ها سه گروه غیر خشن، خشن تکانه ای و خشن عمدی تقسیم شدند. در نهایت دو گروه متمایل به خشونت عمدی و تکانه ای با گروه غیر خشن مورد مقایسه قرار گرفتند. داده ها به روش تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون T مورد تحلیل قرار گرفتند یافته ها: خشونت طلب های تکانه ای در متغیرهای جسمانی کردن، وسواس اجباری، افسردگی و اضطراب فوبیک نمرات بیشتری کسب کردند و خشونت طلب ها عمدی افکار پارانوئید و روان پریشی بیشتری نشان دادند (0/001 P< ). به کمک آزمون T مشخص شد که دو گروه خشونت طلب های عمدی و تکانه ای مشخص شد که گروه تکانه ای در مؤلفه های جسمانی کردن، وسواس، افسردگی و افکار پارانوئیدی گروه تکانه ای نمرات بیشتری به دست آوردند (0/001 P< ) و گروه خشونت طلب های عمدی حساسیت بین فردی، اضطراب و اضطراب فوبیک کمتری داشتند و در روان پریش خویی نمراتشان بیشتر بود (0/001 P< ). نتیجه گیری: خشونت طلب ها عمدی نشانه های سایکوزگرایی و خشونت طلب ها تکانه ای نورزگرایی را آشکار کردند که بر پایه های بیولوژیک متفاوت این اختلالات اشاره می کند.