مقاله حاضر منافع و مخاطرات ناشی از مشارکت در فرآیند جهانی شدن را در سایه‌تجربه توسعه کشورهای شرق و جنوب شرقی آسیا (اندونزی، مالزی، فیلیپین، جمهوری کره وتایلند) مورد تحلیل قرار می‌دهد. در این رابطه، این استدلال وجود دارد که کناره‌گیری، واکنش‌مناسبی در برابر خطرات ناشی از مشارکت در فرآیند جهانی شدن نمی‌باشد. در عوض، تلاش‌هاباید در جهت جلوگیری از وقوع بحران‌های آینده یا دست‌کم در راستای کاهش و تعدیل اثرات‌مخرب این فرآیند باشد. در این زمینه، مقاله حاضر برهمکاری‌های منطقه‌ای بین‌المللی تأکیددارد.
