هدف : هدف پژوهش حاضر، تعیین رابطه ویژگی های شخصیت با رضایت زناشویی و مولفه ها ی آن در زوجین بود. روش : روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری کلیه زوج های جوان شهر اهواز حدود 10000 نفر بود که با مراجعه به مدارس و ادارات و دانشجویان متاهل منتخب، طبق جدول کرجسی- مورگان، 400 نفر به روش طبقه ای انتخاب و برای سنجش متغیرها، از پرسشنامه های شخصیت پنج عاملی نئو مک کری و کاستا، 1985 و رضایت زناشویی انریچ اولسون، 1987 استفاده و داده ها با استفاده از روش های همبستگی و تحلیل واریانس یکطرفه تحلیل شد. یافته ها : نتایج نشان داد روان رنجورخویی و برونگرایی، با رضایت زناشویی رابطه دارد و روان رنجورخویی به شکل منفی بر روابط زوجین و رضایت زناشویی تأثیر گذار است. در مقابل برون گرایی رابطه مثبتی با رضایت زناشویی زوجین و گشودگی به تجربه را به دنبال داشت. همچنین رابطه تحصیلات با برون گرایی، ناسازگاری اجتماعی و فروپاشی شخصیت و سن؛ و رابطه روان رنجورخویی با ارتباط زناشویی، رابطه با فرزندان، جهت گیری مذهبی و بازگشت عاطفی تایید شد. نتیجه گیری: از آنجا که ویژگی های شخصیتی با رضایت زناشویی رابطه دارد، بنابراین می توان از نتایج این پژوهش در مشاوره های قبل و بعد از ازدواج استفاده کرد و با شناسایی ویژگی های شخصیتی زوجین، رضایت زناشویی آن ها را پیش بینی و افزایش داد.
