هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی پایایی و روایی مقیاس ترس مرضی اجتماعی روی دانشجویان دانشگاه های اهواز بود. روش: نمونه آماری پژوهش زمینه یابی حاضر شامل 800 دانشجوی دانشگاه های شهید چمران اهواز، علوم پزشکی جندی شاپور، پیام نور مرکز اهواز و آزاد اسلامی واحد اهواز (400 دختر و 400 پسر) بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس ترس مرضی اجتماعی (SPIN) استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد مقیاس ترس مرضی اجتماعی سه عامل ترس، اجتناب و نشانه های فیزیولوژیک را می سنجد. روایی این مقیاس به دو روش تحلیل عامل اکتشافی و تأییدی مورد سنجش قرار گرفت. تمامی گویه ها به طور معنی دار روی عامل مربوط به خود بار شدند. همسانی درونی کل مقیاس و عامل های سه گانه استخراج شده، همگی در حد قابل قبول بود. همبستگی میان گویه ها و نمره کل در دامنه 708/0-378/0 و همگی معنی دار بود (001/0p≤). ساختار عاملی اکتشافی با روش چرخش مایل، همانند پرسشنامه اصلی سه عامل به دست داد که روی هم 05/49 درصد واریانس مقیاس را تبیین کردند. آلفای کرونباخ نیز 869/0 به دست آمد. بر پایه نمره استاندارد Z، نمره آزمودنی ها با پنج مقیاس بدون نشانه آشکار (رتبه درصدی کمتر از 20)، خفیف (رتبه درصدی 20 تا40)، متوسط (رتبه درصدی 40 تا 70)، شدید (رتبه درصدی 70 تا 90) و بسیار شدید (90 به بالا) توصیف شد. نتیجه گیری: نسخه فارسی مقیاس ترس مرضی اجتماعی از نظر ویژگی های روانسنجی مناسب بوده، می توان از آن به عنوان یک وسیله غربالگری، پژوهشی و تشخیص بالینی استفاده کرد.
