این پژوهش با هدف آزمون و مقایسه مدل رابطه علی ویژگی های شخصیتی با کیفیت زندگی و عملکرد تحصیلی با میانجی گری خودکارآمدی تحصیلی و تنظیم هیجان در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز صورت گرفته است. جامعهآماری اینپژوهش تمامیدانشجویاندختروپسرمشغول بهتحصیل در دانشگاه شهیدچمراناهوازبودند که 350 نفر از آنها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای، به عنوان نمونه آماری انتخاب شده و به ابزارهای پژوهش(خرده مقیاس وظیفه شناسی سیاهه شخصیتی نئو، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی- فرم کوتاه، مقیاس خودکارآمدی تحصیلی و خرده مقیاس تنظیم هیجان) پاسخ دادند. این مطالعه از نوع همبستگی با استفاده از روش تحلیل مسیر انجام شد. نتایج نشان داد که رابطه وظیفه شناسی و خودکارآمدی تحصیلی، مثبت و قوی است. رابطه خودکارآمدی تحصیلی و عملکرد تحصیلی، خودکارآمدی تحصیلی و کیفیت زندگی نیز مثبت و معنی دار است. همچنین ضریب مسیر وظیفه شناسی به کیفیت زندگی در دانشجویان دختر و ضریب مسیرهای وظیفه شناسی به تنظیم هیجان و تنظیم هیجان به کیفیت زندگی در دانشجویان پسر بیشتر بوده است. با توجه به رابطه خودکارآمدی تحصیلی با عملکرد تحصیلی و کیفیت زندگی و همچنین و رابطه تنظیم هیجان با کیفیت زندگی، می توان راهکارها یا برنامه های را برای افزایش خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان و همچنین درک، ارزیابی و کنترل هیجان ها و واکنش های هیجانی به شیوه ای سودمند مد نظر قرار داد.
