در این پژوهش قصد بر این است تا تأثیر نام گذاری تجاری داخلی بر نگرش های حمایتی از نام تجاری، رضایت شغلی و تمایل به ماندن کارکنان بررسی شود. جامعه آماری شامل تمامی کارکنان دانشگاه محقق اردبیلی به تعداد 330 نفر است. بر اساس جدول مورگان حجم نمونه 181 نفر به دست آمد؛ ولیکن با توجه به استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری، حداقل تعداد 200 پرسشنامه بر اساس روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به صورت تکمیل شده از بین کارکنان شاغل در معاونت ها و واحدهای اداری مختلف دانشگاه جمع آوری گردید. گردآوری داده های مورد نیاز با پرسشنامه استاندارد انجام گرفت و روایی آن بر اساس روایی سازه، تشخیصی و همگرا و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ بررسی گردید. به منظور اندازه گیری مولفه های نام گذاری تجاری داخلی شامل دو بعد فعالیت های آموزش و توسعه مبتنی بر نام گذاری تجاری داخلی و ارتباطات نام گذاری تجاری داخلی از پرسشنامه کااوسورین (2012) استفاده شد. همچنین سنجش شاخص های نگرش های حمایتی نام تجاری شامل تعهد نام تجاری، شناسایی نام تجاری و وفاداری نام تجاری بر اساس پرسشنامه پونجایسری و ویلسون (2012) انجام گردید. نهایتا پرسشنامه پریز و بندیکسن (2014) برای اندازه گیری رضایت شغلی و قصد ماندن کارکنان مورد استفاده قرار گرفت. آزمون مدل پژوهش بر اساس روش حداقل مجذورات جزئی و نرم افزار SmartPLS انجام گرفت. نتایج نشان داد که نام گذاری تجاری داخلی بر نگرش های حمایتی نام تجاری و رضایت شغلی تاثیر مثبت دارد. تاثیر رضایت شغلی بر نگرش های حمایتی نام تجاری و قصد ماندن مثبت است. تاثیر مثبت نگرش های حمایتی نام تجاری بر قصد ماندن کارکنان نیز تایید شد. همچنین رضایت شغلی در ارتباط بین نام گذاری تجاری داخلی و قصد ماندن و همچنین نگرش های حمایتی نام تجاری در ارتباط بین نام گذاری تجاری داخلی و قصد ماندن از نقش واسطه ا ی برخوردار بودند .
