آرشیو

آرشیو شماره ها:
۶۲

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش شخصیت در سکوت میان کارکنان و ایجاد بی تفاوتی سازمانی اجرا شد. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان کرمان بود که به روش تمام شماری، همگی جزو نمونه تحقیق محسوب شدند (92=n). گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های شخصیت (دنوی و اُسوالد، 2012)، سکوت کارکنان (برینزفیلد، 2009) و بی تفاوتی سازمانی (دانایی فرد و همکاران، 1389) انجام گرفت. از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج، حاکی از وجود ارتباط معکوس و معنادار میان وظیفه شناسی، تجربه پذیری و برون گرایی با سکوت و بی تفاوتی سازمانی بود. یافته های حاصل از تحلیل مسیر نیز نشان داد شخصیت بر سکوت کارکنان و بی تفاوتی سازمانی تأثیری مستقیم دارد و از طریق سکوت کارکنان نیز بر بی تفاوتی اثر غیرمستقیم می گذارد. با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت کارکنان وظیفه شناس، تجربه پذیر و برون گرا، در مقابل مشکلات سازمان سکوت نخواهند کرد و به آینده سازمان حساس خواهند بود. در نتیجه اگر سازمان ها به دنبال ایجاد فرهنگ اظهار نظر در سازمان هستند، باید شخصیت را به عنوان بخشی از فرایند برنامه ریزی منابع انسانی در نظر بگیرند.

تبلیغات