رتبه بندی بانک ها ازنظر مقاومت در برابر ریسک سیستمیک در راستای نظام مالی مقاومتی (روش رگرسیون کوانتایل و همبستگی شرطی پویا) (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هدف پژوهش حاضر تعیین سهم بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بروز ریسک سیستمیک بر مبنای روش ارزش در معرض خطر شرطی[1] و مقایسه نتایج به روش رگرسیون کوانتایل[2] و همبستگی شرطی پویا است. جهت بررسی ریسک سیستمیک نظام بانکی، با استفاده از مدل همبستگی شرطی پویا[3] و رگرسیون کوانتایل، شاخص ارزش در معرض خطر شرطی محاسبه شده است. نتایج نشان می دهد که مدل همبستگی پویا در مقایسه با رگرسیون چارکی، نتایج واقعی تری نشان داده است. مقاله حاضر بر روی نتایج مدل همبستگی پویا تمرکز داشته و نتایج رگرسیون چارکی صرفاً جهت مقایسه منعکس گردیده اند. مدل همبستگی شرطی پویا یکی از روش های مبتنی بر گارچ چند متغیره[4] است. در این مقاله علاوه بر محاسبه شاخص ریسک سیستمیک برای بانک های منتخب، رتبه بندی بانک ها ازنظر سهمشان در ریسک سیستمیک انجام پذیرفته و رفتار و عملکرد بانک ها در طی زمان منتخب بررسی شده است. پژوهش حاضر اثرات بحران مالی جهانی نیز بر روی بانک های داخلی بررسی شده و این نتیجه به دست آمده است که در زمان وقوع بحران های مالی جهانی، بانک های داخلی از آن تأثیر نپذیرفته اند. نتایج به دست آمده، عملکرد بانک ها را در مواجهه با بحران های مالی نشان می دهد. علیرغم اینکه در مطالعات بین المللی، نتایج دو روش کم وبیش یکسان است، ولی در مورد ایران این نتایج متفاوت بوده و نتایج یکسانی ازنظر سهم بانک ها در بروز ریسک سیستمیک نداشته است. [1] Conditional Value at Risk(ΔCoVaR) [2] Quantile regression [3] Dynamic Conditional Correlation [4] Multivariate GARCH