هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه ای حساسیت به مکانیزم های بازداری رفتاری، گرایش رفتاری و جنگ و گریز با 9 الگوی نظام شخصیتی اینیگرام در بین بیماران تحت درمان نگهدارنده و افراد عادی بود. روش پژوهش حاضر از نوع پژوهش های علی-مقایسه ای است. جامعه ی آماری پژوهشی شامل کلیه بیماران تحت درمان نگهدارنده شهرستان ارومیه و همچنین افراد عادی بودند که سابقه ی سوء مصرف مواد نداشتند. نمونه ی مورد انتخاب شامل 62 بیمار اعتیاد و همچنین62 فرد سالم بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه ی شخصیتی گری – ویلسون و همچنین از شاخص تیپ های شخصیتی ریسو و هاردسون، استفاده شد. بر اساس نتایج این تحقیق می توان گفت بین بیماران اعتیاد و افراد عادی در سبک های شخصیتی اینیگرام و فعالیت مکانیزه های مغزی و رفتاری تفاوت معنی داری وجود دارد.
