فرهنگ سیاسی مدنی و دموکراتیک یکی از مهم ترین عوامل تأثیرگذار بر شکل گیری و استمرار دموکراسی است. در این پژوهش، تأثیر سرمایه اجتماعی و عناصر مهم آن (اعتماد، تمایلات همکاری جویانه و عضویت و همکاری پیشین در انجمن های اجتماعی داوطلبانه) بر فرهنگ سیاسی در دو سطح سیستمی (نگرش ها و باور های سیاسی) و فرایندی (میزان و نوع مشارکت سیاسی و اجتماعی) با روش پیمایشی و فن پرسش نامه ای مورد مطالعه قرار گرفته است. در این تحقیق، جامعه آماری، دانشجویان دانشگاه شیراز با حجم نمونه 373 نفر بودند. مهم ترین یافته های این تحقیق عبارت اند از: 1. بر اساس نتایج آزمون رگرسیون چند متغیره گام به گام، سرمایه اجتماعی و مؤلفه های مهم یادشده آن در حد 50 درصد در سمت گیری دانشجویان به فرهنگ مدنی و دموکراتیک (نگرش ها و رفتار مشارکتی) تأثیرگذار نشان داده شدند. 2. در آزمون دومتغیره با آماره همبستگی پیرسون، فرضیه های زیرمجموعه فرضیه اصلی شامل رابطه و تأثیر معنادار اعتماد، تمایلات همکاری جویانه و عضویت پیشین در انجمن های داوطلبانه بر فرهنگ سیاسی با دو مؤلفه مهم یادشده تأیید شدند. 3. فرضیه های تحقیق در ارتباط با متغیر های کنترل مانند مذهب، رشته و گروه تحصیلی و مقطع تحصیلی تأیید نشدند. در مجموع، یافته کلی تحقیق حاکی از آن است که دانشجویانی که سطح و میزان سرمایه اجتماعی آنان بالاتر باشد به مراتب، بیشتر از دیگران به فرهنگ سیاسی مدنی و دموکراتیک گرایش پیدا می کنند و از فرهنگ سیاسی سنتی فاصله می گیرند.
