هدف پژوهشِ حاضر، بررسی نقش عامل های نگرش اجتماعی- فرهنگی به ظاهر (رسانه های جمعی)، کمال گرایی، و مشکل در نظم بخشی هیجان در پیش بینی علائم و نشانه های کوچک انگاری عضلات بود. در چارچوب طرحی مقطعی، 240 پرورش اندام کارِ مردِ شهرستان گرگان به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به پرسش نامه های پژوهش پاسخ دادند. نتایج نشان داد که درونی سازی- کلی، اطلاعات، فشارهای اجتماعی، درونی سازی- ورزشکار (عامل های نگرش اجتماعی- فرهنگی به ظاهر)، دلواپس اشتباهات بودن، انتظارات والدین، سرزنش والدین، تردید داشتن از بابت فعالیت ها (عامل های کمال گرایی)، عدم پذیرش، هدف ها، تکانشگری، راهبردها، و وضوح (عامل های نظم بخشی هیجان) با علائم و نشانه های کوچک انگاری عضلات ارتباطِ معناداری دارد. تحلیل رگرسیونِ چندگانه نشان داد که درونی سازی-کلی، درونی سازی- ورزشکار، عدم پذیرش، هدف ها، و وضوح می توانند تغییرات علائم و نشانه های کوچک انگاری عضلات را به گونه ای معنادار پیش بینی کنند. در پژوهش حاضر، ماهیت چندوجهی و اهمیت متغیرهای اجتماعی- فرهنگی، شناختی، و هیجانی، در شکل گیری علائم و نشانه های کوچک انگاری عضلات، مورد تأکید قرار گرفت.
