راه حل کارساز برای غلبه بر مشکلات و تهدیداتی که سازمان های امروزی با آن مواجه اند ایجاد بستر فرهنگی متناسب با خلاقیت و نوآوری است. هدف از این پژوهش بررسی رابطه نگرش های فرهنگی و ابعاد چهارگانة آن، براساس مدل هافستد (مرد سالاری، فرد گرایی، فاصلة قدرت و اجتناب از عدم اطمینان) با خلاقیت کارکنان در وزارت رفاه و تأمین اجتماعی است. بدین منظور، نمونه آماری به حجم 150 نفر از کارکنان وزارتخانه، به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزار اندازه گیری تحقیق پرسشنامه نگرش های فرهنگی هافستد و پرسشنامة خلاقیت رندسیپ بود.
نتایج آزمون فرضیه های تحقیق نشان داد ضریب همبستگی اسپیرمن بین نگرش های فرهنگی و خلاقیت کارکنان برابر با 552/0 است که ارتباط آن ها در سطح اطمینان 99 درصد مستقیم است. همچنین، نشان داده شد کارکنان با نگرش فرهنگی زن سالارانه، فاصلة قدرت کمتر و اجتناب از عدم اطمینان پایین تر، خلاقیت سازمانی بالاتری دارند و بین نگرش فرهنگی جمع گرایی و خلاقیت کارکنان ارتباطی وجود ندارد. این نتایج مؤید مبانی نظری تحقیق است که براساس آن فرهنگ سازمانی به عنوان عاملی تسهیل کننده بر میزان خلاقیت کارکنان اثر می گذارد.
